بررسی اثر ساختگاه در دو رشته قنات اطراف شهر کرمان با استفاده از داده های میکروترمور به روش h/v

ایران یکی از کشورهای لرزه خیز جهان است که همواره با زمین لرزه به عنوان یکی از مهم ترین مخاطرات طبیعی مواجه بوده است. بنابراین انجام مطالعاتی جهت شناخت زمین لرزه ها و ارائه راهکارهایی جهت کاهش اثرات سوء آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. قنات ها به دلیل ارزش تاریخی بالا و اهمیتی که در حیات مناطق گرم و خشک دارند، نیاز به بازسازی و نگهداری صحیح دارند. یکی از مسائل مهم در ارتباط با تخریب سازه ها، رفتار قشر خاک روی سنگ بستر به هنگام وقوع زمین لرزه است، که به عنوان اثر ساختگاه شناخته می شود. بنابراین تعیین فرکانس غالب (طبیعی) ساختگاه در طراحی و مقاوم سازی سازه ای مانند قنات نقش مهمی دارد. در این پژوهش به شناسایی مناطق مستعد تشدید اثر ساختگاه در دو رشته قنات یکی در بخش جنوبی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان در حدود 38 کیلومتری شهر کرمان و دیگری در جنوب شهر ماهان در غرب روستای سکنج و به فاصله ی حدود 45 کیلومتری از شهر کرمان پرداخته می شود. داده های میکروترمور برای هر دو منطقه در 12 ایستگاه جمع آوری شد. به منظور پردازش داده های ثبت شده از روش نسبت طیفی مولفه افقی به قائم (h/v) استفاده شد. که بسامد طبیعی و شاخص آسیب پذیری برای این مناطق به دست آمد. با انطباق نتایج دریافتی با طبقه بندی خاک توسط کمک پناه و همکاران (2002)، رده ی خاک و میانگین سرعت موج برشی برآورده شد. در نتیجه این دو منطقه در رده ساختگاهیiv از نوع خاک سست و شرایط زمین شناسی نهشته های رسی سست و ضخیم با تناوب رس و سیلت و ماسه ریزدانه عمدتاً دشت آبرفتی، قرار گرفتند.