بررسی مدیریت organizational silence در سازمان

از دغدغه های مدیران سازمانی تقویت صدای سازمانی کارکنان و اظهار نظر آنان پیرامون مسائل سازمانی است و از چالش های اساسی غالب سازمان های معاصر در عصر اطلاعات و ارتباطات با افزایش شتابان دانش جهانی، چالش سرمایه انسانی توانمند و پویا است. از موانع مهم در موفقیت برنامه ها و اهداف سازمان، فقدان اطلاعات، فقدان اعتماد و فقدان آن چیزی است که پژوهشگران آن را سکوت سازمانی نام نهاده اند که عبارتست از خودداری از بیان ایده ها، نظرات و اطلاعات راجع به مشکلات سازمانی، سکوت سازمانی پدیده ای رایج و شایع در اغلب سازمان ها می باشد؛ اما با این حال تحقیقات چندان گسترده ای پیرامون آن صورت نگرفته است. بی تردید سرمایه داری دانش سازمانی، رمز ماندگاری در دنیای بسیار رقابتی است. ماخذ تولید دانش تالارهای گفتمان سازمانی است که در خود گفتمان های متعدد و در عین حال متفاوت جای داده است. اگر بر افواه سازمانی مهر سکوت زده شود، اذهان کارکنان که موتور مولد دانش سازمانی هستند از تکاپو خواهد ایستاد و وقتی کارکنان، به عنوان سرمایه استراتژیک سازمان سکوت می کنند مدیریت باید خطر بزرگ مدیریتی خود را حس کند. از آنجا که رفتار سازمانی نوین با پیچیدگی هایی روز افزون مواجه است، آشنایی بیشتر مدیران سازمان ها با این پیچیدگی ها و شناختن راه های مناسب برای مقابله با آن ها ضروری است. در این پژوهش ضمن پرداختن به مفهوم پدیده سکوت، عوامل موثر در پیدایش سکوت در سازمان ها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است و متغیرهای سازمانی و مدیریتی موثر در ایجاد سکوت سازمانی نیز مطرح شده اند.