رابطه سبک های دلبستگی و نگرش مذهبی با رضایتمندی زناشویی زنان متأهل شاغل در آموزش و پرورش

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه سبک های دلبستگی و نگرش مذهبی با رضایتمندی زناشویی زنان متأهل شاغل در آموزش و پرورش کنگاور است. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه زنان متأهل شاغل در آموزش و پرورش کنگاور در سال تحصیلی 96-1395 است که حداقل یک سال از زندگی مشترک شان گذشته بود. نمونه پژوهش شامل 120 نفر بود که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید، پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه رضایتمندی زناشویی اینریچ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سه سبک دلبستگی ایمن، سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی دوسوگرا- اضطرابی با رضایتمندی زناشویی رابطه ای وجود ندارد، اما بین نگرش مذهبی با رضایتمندی زناشویی رابطه وجود دارد هم چنین نتایج رگرسیون نشان داد که مدل سبک های دلبستگی و نگرش مذهبی توان تبیین واریانس رضایتمندی زناشویی را ندارد. نتیجه گیری: با استفاده از نتایج پژوهش حاضر می توان به روانشناسان و درمانگران در حوزه مسایل خانواده توصیه نمود که می توانند از تقویت نظام باورهای مذهبی زوجین و نزدیک کردن چنین باورهایی در بین زوجین و نیز تقویت سبک دلبستگی ایمن، برای بهبود رضایت زناشویی استفاده کنند.