حجاب و عفاف از منظر آیات و روایات دین مبین اسلام

زن جلوه ای از جمال، حجّت، خلاقیت، و ربوبیّت الهی و رکن اساسی در تعلیم و تربیت است. اگر زنان به این منزلت واقف شوند و در پاسداری از آن بکوشند، فرآیند تربیتی و شخصیّتی آنان و همه اجتماع سالم مانده و به خوبی پیش می رود. تجربه ی ملّت های گذشته نیز نشان دهنده ی این نکته است که هر گاه زنان، بلند ای مقام و رسالت اصلی خود را ترک ننموده و در رشد شخصیّت خود اهتمام ورزیده اند. منزلت و محبوبیّت آنان حفظ شده، اجتماع در سلامت زیسته و ناهنجاری ها کمتربوده است. بدون شکّ در عصر ما که بعضی نام آن را «عصر برهنگی و آزادی جنسی» گذاشته اند، و بی بند و باری زنان را جزئی از آزادی او می دانند، سخن از حجاب گفتن برای این دسته ناخوشایند و گاه افسانه ای است که تعلّق به زنان گذشته دارد. ولی مفاسد و مشکلات روز افزون که از این آزادی بی قید و شرط بوجود آمده، سبب شده که تدریجاً گوش شنوایی برای این سخن پیدا شود. حجاب و عفاف در دین مبین اسلام ازجایگاه ویژه ای بر خوردار است، اسلام به عنوان آخرین دین الهی برای حفظ فرد و جلوگیری از انحرافاتی که سر چشمه ی آن ها بی حجابی و بی عفّتی و عدم رعایت پوشش صحیح می باشد، برنامه ای را ارائه داده است که شامل همه ی افراد بشر أعمّ از مرد و زن می باشد چرا که گرایش به پوشش و عفاف یک سعادتمندی است که افراد آن دارای بنیان های اخلاقی و فضایل اخلاقی هستند که نشأت گرفته از دستورات دینی ناب همچون رعایت حجاب و عفاف می باشد. نگارنده در این مقاله بر آن است تا با شفّاف سازی آثار رعایت حجاب و عفاف در جوامعی که به رعایت حجاب و عفاف می پردازند، به برکات و فواید آن نیز اشاره نماید .