اثر بخشی آموزش باورهای هوشی برخود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ی متوسطه ی دوم

این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی آموزش باورهای هوشی بر کاهش خودناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ی متوسطه ی دوم اجرا شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون و جامعه ی آماری پژوهش را دانش آموزان پسر دوره ی متوسطه ی دوم در رشته علوم انسانی تشکیل دادند. از این جامعه آماری، 38 نفر به شیوه تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 19 نفر) گمارده شدند. آموزش باورهای هوشی طی 5 جلسه ارائه گردید. ابزار سنجش مقیاس خودناتوان سازی(shs)  جونز و رودوالت (1982) بود. داده های حاصل از اجرای پژوهش از طریق تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل کوواریانس یک راهه تحلیل گردید. نتایج نشان داد که آموزش باورهای هوشی بر خودناتوان سازی کلی و ابعاد خلق منفی و عذرخواهی آن دارای تاثیرات معنی داراست (0.05(p<. پیشنهاد می شود این پژوهش را در مناطق دیگر و با فرهنگ های گوناگون تکرار کنند زیرا علاوه بر اینکه قدرت تعمیم پذیری یافته ها را افزایش می دهد، می توان یافته های آن ها را نیز باهم مقایسه کرد. شرکت کنندگان این تحقیق، تنها دانش آموزان پسر دوره ی متوسطه ی دوم در رشته ی علوم انسانی بودند که این مساله باعث کاهش حوزه تعمیم دهی نتایج می شود. نتایج این تحقیق برای دست اندرکاران تعلیم و تربیت، مشاوران، روان شناسان و درمانگران کاربرد دارد.