بررسی رابطه توانمندسازی با عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

پژوهش حاضر به منظور «بررسی رابطه توانمندسازی با عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز می پردازد و نقش هر یک از ابعاد توانمندسازی بر عملکرد شغلی را می سنجد». روش تحقیق توصیفی، پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه ی اساتید اعم از اعضاء هیات علمی و اساتید حق التدریس و کارکنان که جمعاً 271 نفر می باشند. بدین منظور، با استفاده از روش تمام شماری، 130 نفر اعضاء هیئت علمی و اساتید حق التدریس و 140 نفر کارکنان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته 36 سؤالی در طیف هفت گزینه ای لیکرت بود. برای تعیین روایی این پرسشنامه از روش روایی محتوایی با استفاده از نظر اساتید و متخصصان و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی استفاده گردیده است. نتایج تحلیل عاملی نشان داد تمامی شاخصها با عامل مربوط به خود همبستگی دارند. پایایی به وسیله روش آلفای کرونباخ مورد محاسبه قرار گرفت و با ضریب آلفای کرونباخ بالای 0.7 پایایی آن نیز تأیید گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات شامل دو بخش خواهد بود. بخش اول مربوط به آمار استنباطی شامل )ضرایب همبستگی، آزمون t تک نمونه ای و همچنین آزمون t دونمونه ای و آنالیز واریانس برای یافته های جانبی( استفاده خواهد شد. برای تجزیه و تحلیل این بخش از نرم افزاز آماری spss.19 استفاده خواهد شد. بخش دوم و اصلی که مربوط به آزمون فرضیه ها و تحلیل مدل علّی تحقیق است، بر اساس روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری (sem) انجام خواهد گرفت که در آن از نرم افزار amos.18 استفاده کرده ایم. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز میزان وجود ویژگیهای ابعاد توانمندسازی که عبارتند از: احساس اثربخشی، احساس خودمختاری، احساس موثر بودن، احساس معنی دار بودن و احساس اعتماد استراتژی با سطح اطمینان %99 بالاتر از حد متوسط مقیاس است. پژوهشگر در پایان بر اساس مطالعات انجام شده و نتایج به دست آمده از پژوهش، راهبردهایی جهت بهبود وضعیت کارکنان و اعضای هیئت علمی در دانشگاه مورد مطالعه ارائه نموده است.