بررسی اثربخشی مداخله معنوی برخود پنداشت و تصویر بدنی زنان دچار سوختگی

هدف: صدمه سوختگی نه تنها بر جسم بلکه بر ابعاد روانی و کیفیت زندگی بیمار نیز تاثیر گذار است؛ بنابراین پرستاران به عنوان اعضای کلیدی تیم درمان سوختگی مسئول طراحی برنامه های حمایتی مناسب برای ارتقای کیفیت زندگی این افراد هستند. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی مداخله معنوی بر خودپنداشت و تصویر بدنی بیماران زن دچار سوختگی انجام شده است. روش انجام تحقیق: این مطالعه با مشارکت 60 بیمار زن واجد معیار های ورود بستری در بخش سوختگی زنان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد که در دو گروه 60 نفره کنترل و مداخله قرار گرفتند. بیماران در گروه مداخله علاوه بر مراقبت پرستاری رایج بخش سوختگی، طی 4 جلسه 90 دقیقه ای به مدت 2 هفته تحت مراقبت معنوی قرارگرفتند و بیماران در گروه کنترل به جز مراقبت پرستاری رایج بخش، مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با آزمون های مجذور کای، تی مستقل و تحلیل واریانس با مقادیر تکراری به وسیله نرم افزار spss نسخه 5.11 تحلیل شد. یافته ها: در مرحله قبل از مداخله میانگین نمره خودپنداره و تصویر بدنی در دو گروه کنترل و مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت (p=0/343 و (p=0/098 . میانگین نمره خودپنداره و تصویر بدنی بیماران در زمان ترخیص نیزدر دوگروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (p=0.289 , p=0.401)، اما یک ماه بعد از ترخیص میانگین نمره خودپنداره بیماران در گروه مداخله (4.48±60.58) به صورت معنی دار بیشتر از گروه کنترل (7.34± 57.03) بود (0.0001(p<. هم چنین میانگین نمره تصویر بدنی بیماران یک ماه بعد از ترخیص در گروه مداخله (2.23±40.33) به صورت معنی دار بیشتر از گروه کنترل (3.36± 35.88) بود (0.0001(p<. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مراقبت معنوی بر خودپنداره و تصویر بدنی بیماران زن دچار سوختگی مؤثر است؛ و پرستاران می توانند از آن به عنوان یک مداخله مؤثر و کم هزینه در برنامه ریزی اقدامات حمایتی جهت ارتقاء کیفیت زندگی بیماران دچار سوختگی استفاده کنند.