تاثیر آموزش نشانه های فارسی با حرکات دست بر روی دقت و تمرکز دیداری در کاهش نقایص پردازش دیداری و افزایش یکپارچگی حسی و حرکتی در دانش آموزان آسپرگر

مقدمه: سندرم آسپر گر  یا اختلال آسپر گر  نوعی اختلال زیستی –عصبی است که با تاخیر در انجام مهارنهای حرکتی تظاهر می یابد

هدف: این پژوهش به دنبال بررسی تاثیر آموزش نشانه های فارسی با حرکات دست بر روی دقت و تمرکز دیداری در  کاهش نقایص پردازش دیداری و یکپارچگی حسی و حرکتی در دانش آموزان آسپرگر

روش: این پژوهش با توجه به گردآوری داده ها از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل نامتعال می باشد. که جامعه آماری در پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان ناحیه 3 آموزش و پرورش استان البرز بودکه بر اساس آخرین آمار تعدا کل این دانش آموزان 337  

یافته ها: بین نمرات دقت و تمرکز دیداری در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. لذا این فرض که آموزش نشانه های فارسی با حرکات دست در افزایش دقت و تمرکز دیداری تأثیر دارد، تأئید می شود. میزان این تأثیر در مرحله پس آزمون 35.0 می باشد. و همچنین بین نمرات نقایص پردازش دیداری در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. لذا این فرض که آموزش نشانه های فارسی با حرکات دست  در کاهش نقایص پردازش دیداری تأثیر دارد، تأئید می شود. میزان این تأثیر در مرحله پس آزمون 51.0 می باشد. و بین نمرات افزایش یکپارچه ای حسی و حرکتی  در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. لذا این فرض که آموزش نشانه های فارسی با حرکات دست  در افزایش یکپارچه ای حسی و حرکتی تأثیر دارد، تأئید می شود. میزان این تأثیر در مرحله پس آزمون 40.0 می باشد.

نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش این می باشد که با آموزش نشانه های فارسی با حرکات دست  بر این گروه از دانش آموزان اسپرگر می تواند باعث بالا رفتن دقت و تمکر دیداری و کاهش نقایص دیداری و ایجاد یکپارچگی حسی و حرکتی در این گروه از دانش  آموزان گردد