چابکی سازمانی راهبرد بقاء و موفقیت در آموزش عالی کشاورزی ایران

دانشگاه ها به مثابه نهادهای عمده تولید دانش، به دلیل تغییر در ماهیت تولید علم و تولید اقتصادی، علاوه بر پژوهش و آموزش، نقش و رسالت جدیدی در توسعه اقتصادی و منطقه ای یافته اند. بر اساس نظر بسیاری از صاحب نظران حوزه مدیریت دانشگاهی، امروزه بسیاری از مؤسسات آموزشی و دانشگاه های دولتی بایستی اهداف و استراتژی های کلی شان را در جهت تحقق رسالت دانشگاه از نو بسنجند تا بتوانند همانند بسیاری از کشورهای توسعه یافته دنیا رفته رفته وابستگی خود را به بودجه دولتی کاهش داده، استقلال مالی خویش را برقرار ساخته و به طرق مختلف ایجاد درآمد کنند و نقشی اساسی در نوآوری صنعتی و توسعه فناوری و در نتیجه اشتغال زایی و رفاه به وجود آورند. فشارهای روزافزون بر دوش دولت ها و کاهش بودجه های دولتی در سال های اخیر، افزایش تعداد دانش آموختگان، بیکاری فزاینده و بحران اشتغال جوانان به ویژه تحصیل کرده ها، تغییر در انتظارات متقاضیان ورود به دانشگاه ها، رقابت، نیازهای متغیر بازار، مسئولیت پذیری و پاسخگویی در مقابل افراد جامعه، انقلاب کیفیت و بهره وری، تغییر در دانش و ضرورت مدیریت دانش و تجاری سازی دانش، تحول در آموزش های سنتی و گرایش به سمت آموزش های نو و پژوهش های کاربردی، به کارگیری فناوری های نوین و سایر مواردی که موجب تحول در رسالت، نقش و کارکردهای دانشگاه شده اند، ضرورت چابکی دانشگاهی و ایجاد دانشگاه چابک و نیز کارآفرین را به عنوان یکی از ابزارهای حیاتی، راهبردی و کلیدی آموزش عالی برای مواجهه با این تغییرات و فشارها روشن و بدیهی کرده اند. بنابراین نظام آموزش عالی و دانشگاه ها مکانی برای ظهور و نمایش انطباق الزامات و نیازهای جدید تلقی می شوند و به فرم هایی از چابکی نیاز دارند. لذا، هدف این پژوهش بررسی چابکی سازمانی به عنوان راهبردی برای بقاء و موفقیت در آموزش عالی کشاورزی ایران با بهره گیری از منابع کتابخانه ای می باشد.