بررسی تطبیقی اصول مدیریّت اداری فردوسی و اصول مدیریّت اداری هنری فایول

مدیریت فرایند به کارگیری مؤثر و کارآمد منابع مادی و انسانی در برنامه ریزی، سازماندهی، بسیج منابع و امکانات، هدایت و رهبری منابع انسانی، نظارت و کنترل وایجاد هماهنگی براساس نظام ارزشی قابل قبول برای رسیدن به هدف یا اهداف از پیش تعیین شده است. با توجّه به این که صاحب نظران علم مدیریّت جدید براین باورند که مبدعان این علم اروپاییان هستند، در این جستار سعی کرده ایم با روش توصیفی– تحلیلی مؤلّفه های مشترک مدیریّتی فردوسی و هنری فایول -یکی از تأثیرگذارترین مدافعان نظریّۀ مدیریّت جدید- را به منظور شناخت، معرّفی و نهادینه کردن اصول مدیریّت ایرانی، بررسی کنیم. با تطبیق اصول مدیریّتی فردوسی و فایول در ادارۀ امور، ضمن دریافت مشترکات به این نتیجه رسیده ایم که فردوسی با تبحّر خاصّ یک نظریّه پرداز مدیریّتی، تمام اصول مدیریّتی فایول (تقسیم کار، اختیار و مسؤولیّت، انضباط، وحدت فرماندهی، وحدت مدیریّت، تبعیّت منافع فردی از منافع جمعی، اجرت و پاداش، تمرکز، رعایت سلسله مراتب، نظم، عدالت، امنیّت شغلی، ابتکار عمل و روحیّۀ جمعی ) را در شاهنامه و در روش حکومتی شاهان تصویرکرده و بهترین الگوی حکومتی بومی را برای حاکمان زمانش ارائه داده است.