بررسی ارزش تشخیصی ر ادیوگرافی پانورامیک و س یتی اسکن کرونال و آگزیال در تشخیص شکستگی های فک تحتانی در مقایسه با نتایج عمل جراحی

مقدمه: شکستگی های فک تحتانی از شایع ترین شکستگی های صورت متعاقب تروما می باشد که می تواند تأثیر عمیقی بر شکل صورت و عمل جویدن داشته باشد. تاکنون روش های تصویربرداری متعددی جهت تشخیص شکستگی فک تحتانی به کار رفته است ولی روش تصویربرداری انتخابی (choice) هنوز مورد بحث است. این مطالعه با هدف کلی مقایسه سه روش تصویربرداری رادیوگرافی پانورامیک، سی تی اسکن آگزیال و کرونال و انتخاب یکی به عنوان روش تصویربرداری برگزیده (choice) انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه از نوع diagnostic study می باشد که برروی 45 بیمار بستری در بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان شهید صدوقی یزد در فاصله زمانی مرداد 1383 لغایت مرداد 1384 انجام شد. کلیه بیماران پس از انجام معاینه فیزیکی تحت سه روش تصویربرداری رادیوگرافی پانورامیک و سی تی اسکن کرونال و آگزیال و پس از آن تحت عمل جراحی قرار گرفتند. یافته های حین عمل جراحی ثبت و به عنوان تشخیص قطعی قلمداد شد.  سپس سه تست تشخیصی تصویربرداری با نتایج عمل جراحی مقایسه شد.

نتایج: میزان accuracy تشخیصی رادیوگرافی پانورامیک و سی تی اسکن کرونال و سی تی اسکن آگزیال به ترتیب در ناحیه کوندیل، ساب کوندیل و کورونوئید 87.7%، 87.7% و 71.1% و در ناحیه راموس، angle, body به ترتیب 90%، 96.6% و 86.6% و در ناحیه سمفیز، پاراسمفیز و آلوئولارریج 92.2%، 93.3% و 95.5% بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری بین accuracy رادیوگرافی پانورامیک و سی تی اسکن کرونال در هیچ ناحیه وجود نداشت . (در ناحیه اول 1=p، در ناحیه دوم 0.074p= و در ناحیه سوم 0.772p=) اما در ناحیه اول با 0.026p= و در ناحیه دوم با 0.016p=، سی تی اسکن آگزیال به طور معنی داری دارای accuracy کمتری نسبت به سی تی اسکن کرونال داشت.

نتیجه گیری: باتوجه به ارزانتر بودن رادیو گرافی پانورامیک و قابلیت دسترسی بیشتر به آن و با توجه به ارزش تشخیصی یکسان آن با سی تی اسکن کرونال، رادیوگرافی پانورامیک روش انتخابی در تشخیص شکستگی های فک تحتانی می باشد.