اسکولیوز همراه با سیرنگومیلی

مقدمه: همراه بودن مواردی از اسکولیوز با سیرنگومیلی در مطالعات مختلف نشان داده شده است، افتراق این نوع اسکولیوز از انواع ایدیوپاتیک مهم است زیرا در صورت نیاز ابتدا باید سیرنگومیلی را درمان کرد و در صورت عدم تشخیص سیرنگومیلی و درمان اصلاحی اسکولیوز، احتمال عوارض عصبی وجود دارد شواهد کلینیکی ورادیولوژیک مختلفی در جهت افتراق اسکولیوز ایدیوپاتیک از اسکولیوز همراه با سیرنگومیلی وجود دارد این مطالعه بعضی از این شواهد رادیولوژیک را مورد بررسی قرار داده است.

روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و به روش گذشته نگر بر روی 38 بیمار که اسکولیوز همراه با سیرنگومیلی داشتند صورت گرفت. نمونه های پژوهش تمام بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شفایحیائیان ازسال 1372 تا 1383 با تشخیص سیرنگومیلی و اسکولیوز بودند و برای همه بیماران رادیوگرافی روبرو و نیمرخ ایستاده (در بیمارانی که قادر به ایستادن بودند) و رادیوگرافی نشسته و یا خوابیده در بیمارانی که قادر به ایستادن نبودند انجام شد mri بیماران نیز مطالعه شد، نوع اسکولیوز از نظر علت، محل دفورمیتی، اندازه اسکولیوز، دفورمیتی کیفوز و یا لوردوز در نمای نیمرخ محل و اندازه سیرنکس مورد مطالعه قرار گرفت .

نتایج: 52% بیماران دختر و 48% پسر بودند 21% اسکولیوز مادرزادی و 31.5% مننگومیلوسل و 2.7% اسکولیوز مادرزادی و مننگوملیوسل و بقیه بیماران اسکولیوز بدون علت خاصی همراه با سیرنگومیلی داشتند سن متوسط بیماران 14.1 سال بود 94.7% بیماران کیفوز در ناحیه توراسیک داشتند در 37% بیماران که اسکولیوز توراسیک داشتند تحدب منحنی به طرف چپ و در 63% به طرف راست بود 36% بمیاران سندرم ارنولد کیاری و 21% چسبندگی نخاع داشتند در 47.4% سیرنکس در ناحیه گردن و 44.6% در ناحیه توراسیک و 2.7%در لومبار و در 5.3% در تمام نخاع بود .

نتیجه گیری: همراهی سیرنگومیلی با ضا یعات سیستم عصبی مانند سندرم ارنولدکیاری شایع است در بیمارانی که با تشخیص اسکولیوز ایدیوپاتیک مراجعه می کنند و در رادیوگرافی نیمرخ هیپوکیفوز و یا لوردوز ناحیه توراسیک ندارند و یا اسکولیوز پی شرونده و یا منحنی با تحدب به طرف چپ در ناحیه توراسیک دارند باید به تشخیص اسکو لیوزایدیوپاتیک شک کرد و اقدامات لازم در جهت تشخیص ضایعات احتمالی سیستم عصبی را انجام داد زیرا درصورت عدم تشخیص سیرنگومیلی و درمان جراحی احتمال عوارض عصبی وجود دارد.