بررسی اثر مهارگرهای مسیرهای انتقال پیام داخل سلولی بر میزان بیان cxc کموکین ip-10/mob- 1 توسط هپاتوسیت ها

مقدمه: کموکین ها مولکول های پروتئینی کوچکی هستند که باعث بسیج سلول های ایمنی به محل های آسیب دیده جهت از بین بردن عوامل عفونی، سلول های آلوده و ترمیم بافت ها می شوند. از جمله کموکین های مهم ip-10/mob-1 می باشد. سلول ها در پاسخ به عوامل تحریکی مختلف اقدام به بیان این کموکین می کنند. برای انتقال پیام تحریکی به داخل سلول، سلول ها از مسیرهای مختلفی استفاده می کنند. هدف از این مطالعه بررسی مسیرهای احتمالی انتقال پیام برای کنترل تولید کموکین ip-10/mob-1 توسط سلول های هپاتوسیت است.

روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی آزمایشگاهی است که بر روی سلول های کبد موش صحرایی نر از نژاد sprague – dawley جداسازی (برای هر ازمایش از 8 نمونه استفاده شد) و در محیط کشت 1271 waymouth md در زمان های معین در حضور مهار کننده های استرسپورین، sb203580 , mg132, kn62 در غلظت های مختلف انکوبه، شدند سپس مایع رویی محیط کشت به وسیله سانتریفوژ از سلول ها جدا شد. پروتئین های موجود در این مایع توسط تکنیک sds-page از هم تفکیک شدند و سپس به غشای نیتروسلولزی منتقل شدند. بعد از انکوبه کردن غشای حاوی کمپلکس ip-10/mob-1 با آنتی بادی ضد آن، این غشای با آنتی بادی ثانویه نشاندار با پراکسیداز تربچه انکوبه شد و پس از آن مقدار و محل پروتئین ip-10/mob-1 با تکنیک کمولایسنس (ecl) اندازه گیری شد.

نتایج: بیان کمولین ip-10/mob-1 در حضور مهارگرهای اختصاصی مختلف شامل استرسپورین sb203580 ,mg132 ,(20µm ,10µm)kn62 ,(10µm ,5µm) در غلظت های μm 20 و μm 50 مهار شد (0.05(p< اما در غلظت های پایین و در عدم حضور مهارکننده ها بیان گردید.

نتیجه گیرِی: بررسی نتایج ممکن است به درک بهتر مسیرهای انتقال پیام در بیماری های مزمن کبد و هم چنین درمان و پیشگیری از بیماری ها کمک کند. به علاوه با توجه به اینکه هپاتوسیت ها پس از جداسازی وارد فاز غیر متمایز می گردند، نتایج این تحقیق ممکن است به نگهداری حالت متمایز سلول های هپاتوسیت در محیط کشت اولیه کمک کند. همچنین با توجه به اینکه تمام مهارگرها قادر به مهار نسبی بیان ip-10/mob-1 بودند می توان نتیجه گرفت که سلول های هپاتوسیت از تمامی این مسیرها برای انتقال پیام تحریکی به درون سلول استفاده می کنند.