ارزیابی نقش جذابیت پیاده روهای شهری در کارآمدی مد حمل و نقل پیاده (مطالعه موردی: شهر بیرجند)

شهر بیرجند با 166138 نفر جمعیت و 2656 هکتار وسعت بزرگ ترین شهر و مرکز استان خراسان جنوبی است. باتوجه به اینکه ضروری ترین شکل جابه جایی انسان ها پیاده روی می باشد و با طولانی شدن مسیرها و گسترش شهرها، تغییر فرهنگ مردم و زیاد شدن وسایل نقلیه همه و همه توانسته اند این فرهنگ سالم را روز به روز به حیطه فراموشی بسپارند سعی شده است این پژوهش را با ارائه راهکارهای جدید و ارائه بهترین روش ها و جذابترین راهکارها به جایگزین نمودن روشی سالم در جابه جایی بپردازیم. روش تحقیق پژوهش، توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی است. نتایج حاصل از ابزارهای گردآوری داده ها که در این پژوهش ابزار پرسشنامه ای بوده است به صورت نمونه آماری 100 نفر از شهروندان بیرجندی در خیابان های مدرس و طالقانی جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل این پرسشنامه ها توسط نرم افزار 19 spss انجام شده است. در این تحقیق، میزان همبستگی متغیرهای جذابیت پیاده روها و کارآمدی مد حمل و نقل پیاده بررسی شد و پس از بررسی های انجام شده نتیجه به دست آمده از آن نشان داد که با توجه به اینکه 0.000sig= سطح معنی داری برای این متغیر کوچکتر از سطح خطای 5% بود، فرض صفر این فرضیه رد شده و درنتیجه فرضیه اصلی پذیرفته می شود و بیان می دارد که جذابیت پیاده روها بر کارآمدی مد حمل و نقل پیاده تأثیر دارد.