طراحی و بازآفرینی فضای سبز شهری با نگرش شهر اکولوژیک مدار پایدار

رشد سریع شهرنشینی، تغییرات کالبدی وسیع و سریعی را به دنبال دارد، در شهرهای کنونی هیچ توازن و تعادلی بین شبکه شهری و الگوهای طبیعی مشاهده نمی شود. شبکه های شهری در حال مسلط شدن بر شبکه های اکولوژیکی آسیب پذیرند، رفتار و عملکرد انسان شهری، باعث تشدید مشکلات زیست محیطی و اکولوژیک مانند افزایش گرمای زمین و گازهای گلخانه ای، کاهش لایه اوزن، بارش باران های اسیدی، تخریب جنگل ها، مسمومیت و فرسایش خاک، آلودگی آب ها و غیره شده است. شهرهای اکولوژیک مدار رویکردی است جدید که همه ی جنبه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی را در برمی گیرد و در رسیدن به توسعه پایدار نقش مهمی ایفا می کند. همه کشورها سعی بر آن دارند که از طریق مرمت و حفاظت، فرسودگی های کالبدی و عملکردی فضای شهری را از بین برده و از طریق بهبود شرایط محیطی و ایجاد هویت به ارتقاء فرهنگی و جذب گردشگر و بهبود شرایط اقتصادی و بهبود سطحی زندگی دست یابند، یکی از زیرشاخه های مرمت و حفاظت، بازآفرینی شهری است. در این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و بررسی تجارب مهم، سعی بر ارائه راهکارهای مناسب جهت توسعه ی شهرها با استفاده از بینش های اکوسنتریسم (طبیعت محوری) و تکنوسنتریسم (فن محوری) است. طراحی و بازآفرینی فضای سبز باید حاصل تلفیق فناوری و خلاقیت باشد، با ایجاد بیوتوب ها، باعث ایجاد فضایی با سطح آسایش مناسب، ارتقاء کالبدی و عملکردی منطقه و با ایجاد کاربری های مطلوب، باعث بالا رفتن فرهنگ، هویت و عملکرد شود، مشکلات و معضلات اجتماعی منطقه را از بین ببرد. در بازآفرینی شهری، حذف فضای ناکارآمد و عملیات احیا صورت می پذیرد، باعث ایجاد ارتباط اجتماعی مناسب می گردد، در شهر اکولوژیک پایدار به همه اقشار جامعه ارزش داده می شود.