واکاوی مفهومی شاخص ها توسعه پایدار حمل و نقل

پایداری معمولاً با استفاده از مجموعه ای از شاخص های قابل اندازه گیری جهت ردیابی روندها، مقایسه نواحی و فعالیت ها، ارزیابی سیاست های خاص، و گزینه ای برنامه ریزی و تعیین اهداف عملکرد مورد ارزیابی قرار می گیرد. به طوری که مهندسان ترافیک به طور سنتی هر گونه افزایش در ظرفیت جاده ای با تاسیسات پارکینگ را به صورت یک «بهبود» توصیف می کنند، گرچه از دیدگاه های زیادی (عابران، شهروندان، زیبایی و کیفیت زیست محیطی) ممکن است نشان دهنده ی بدتر شدن باشد. برنامه ریزی حمل و نقل پایدار از نظر سوگیری زبان به نفع سفرهای اتومبیل اجتناب می کند. روش تحقیق در این مقاله توصیفی اسنادی است و با استفاده از مرور مقالات و کتب متعدد اقلام به واکاوی توسعه پایدار حمل و نقل و تعیین و تبیین شاخص های پایداری حمل و نقل شده است و در نهایت راهکاری جهت پذیرش و اجرایی کردن این شاخص ها ارایه گردیده است.