بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در استان همدان طی سال های 1381 تا 1386

مقدمه و هدف: بیماری لیشمانیوز جلدی (سالک) یکی از ده بیماری مهم گرمسیری است که در نواحی مختلف ایران آندمیک می باشد. سازمان جهانی بهداشت مطالعه و انجام تحقیقات درباره جنبه های مختلف آن را توصیه کرده و مورد حمایت قرار داده است. این مطالعه به منظور تعیین جنبه های اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی در استان همدان انجام شد.

روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی اطلاعات زمینه ای و اپیدمیولوژیک کلیه بیمارانی که از ابتدای فروردین ماه 1381 لغایت پایان اسفند ماه 1386 با تشخیص بیماری سالک تحت پیگیری و درمان قرار گرفته بودند، توسط نرم افزار  spssمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که از مجموع 210 بیمار مبتلا به سالک در استان همدان، 93.8 درصد مرد و 6.2 درصد زن بوده اند. میانگین بروز بیماری سالک 2.05 در یکصد هزار نفر و شایعترین گروه سنی 24-15 سال بود، هم چنین 85.7 درصد از بیماران در گروه سنی 44-15 سال قرار داشتند. 99 درصد از بیماران سابقه اسکان و یا مسافرت طی یک سال قبل از ابتلا به بیماری را به یکی از مناطق آندمیک بیماری سالک در کشور داشته اند.

نتیجه نهایی: مسافرت یا مهاجرت فصلی افراد حساس به مناطق آندمیک بیماری بدلایل مختلف و بویژه اشتغال از مهمترین علل ابتلاء به سالک در استان همدان و بخصوص در مردان در سنین کار وفعالیت یعنی سنین بالاتر از 15 سال می باشد. این وضعیت نشان می دهد که بیماری سالک در استان همدان آندمیک نیست .