بررسی میزان آگاهی دانشجویان دختر دانشگاه های شهر تهران از مهارت های زندگی

مقدمه و هدف: نظر به اهمیت و نقش مهارت های زندگی در تامین بهداشت روانی دانشجویان، مطالعه حاضر به تعیین میزان آگاهی دانشجویان دختر دانشگاه های شهر تهران از مهارت های زندگی می پردازد.

روش کار: در این پژوهش توصیفی پیمایشی جامعه مورد مطالعه تمامی دانشجویان دختر شهر تهران می باشد، که از بین آن ها 585 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. به وسیله پرسشنامه محقق ساخته آگاهی از مهارت های زندگی آنان سنجیده شد و داده های به دست آمده در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: بررسی داده های حاصل از پرسشنامه نشان می دهد که 9.3% دانشجویان آگاهی کمی از مهارت های زندگی دارند، میزان آشنایی 47.5% دانشجویان در حد متوسط و 43.2% آن ها آگاهی زیادی از مهارت های زندگی دارند. هم چنین نتایج پژوهش نشان می دهد که بین مقطع تحصیلی دانشجویان و میزان آگاهی از مهارت های زندگی تفاوت معنادار وجود دارد (0.05 (p<، اما بین عوامل جمعیت شناختی مورد بررسی و میزان آگاهی از مهارت های زندگی تفاوت معناداری مشاهده نشد.

نتیجه نهایی: نتایج این پژوهش نشانگر اهمیت توجه هرچه بیشتر به آموزش مهارت های زندگی در دانشگاه ها می باشد. با توجه به آنکه تقریباً 9% دانشجویان دختر آگاهی کمی از مهارت های زندگی داشته اند، و از آنجا که نتایج پژوهش ها نشان می دهد بین مهارت های زندگی با بهداشت روان رابطه مستقیم و با رفتارهای پرخطر رابطه معکوس وجود دارد، لازم است تا برنامه ریزی مدون و اجرای جامعی در زمینه آموزش مهارت های زندگی دانشجویان صورت گیرد.