بررسی تأثیر مواد افزودنی بر مقاومت بتن در سیستم های فاضلاب شهری

هر بتن به عنوان یکی از پرمصرف ترین و با دوام ترین مصالح ساختمانی شناخته شده است. و یکی از مهم ترین خصوصیات بتن پایایی آن می باشد که لازم است در طول عمر سازه شرایطی را که برای آن طراحی شده تحمل نماید. اما در بعضی موارد، از جمله در سیستم های فاضلاب شهری، بتن در معرض اسید قرار گرفته و بوسیله اسید سولفوریک تولید شده از h2s که در یک فعالیت بیولوژیکی از ترکیبات سولفور بدست می آید مورد هجوم قرار گرفته و خورده می شود که در نهایت منجر به کاهش مقاومت و پایایی آن می گردد.در این تحقیق، به بررسی تأثیر مواد افزودنی بر مقاومت بتن در محیط های اسیدی با استفاده از روش پیچش پرداخته خواهد شد .در این مقاله جهت بررسی روند خوردگی و کاهش مقاومت بتن ابتدا نسبت به تعیین منحنی کالیبراسیون روش نیمه مخرب (با خرابی جزئی) پیچش اقدام گردید. در ادامه15 نمونه cm15*15*15 بتنی به همراه مواد افزودنی هوازا، روان کننده و میکرو سیلیس (10 و 20 درصد جایگزین سیمان) تهیه و در سه محیط اسیدی (4-5=ph)، اسیدی (6-5=ph) و خنثی (7 ph~) در محل لوله های انتقال و تصفیه خانه فاضلاب قرار داده شد. نمونه ها به مدت135 روز در محیط های آزمایش قرار داشتند که در هر 45 روز با بکارگیری روش نیمه مخرب (با خرابی جزئی) پیچش و با استفاده از منحنی کالیبراسیون بدست آمده، مقاومت فشاری نمونه ها محاسبه گردید.