سبک شناسی یک اثر تعاملی، نمونه موردی دیوارهای تعاملی "پیش از آنکه بمیرم..." از کندی چانگ

از آغاز دهه ی نود به این سو، که رایانه های شخصی و اینترنت، به تدریج تبدیل به رسانه هایی تثبیت شده در خلق آثار هنری شدند؛ و گونه هایی جدید چون «هنر تعاملی» و «هنر نت» قدم به عرصه ی هنر معاصر گذاشتند؛ «تعامل گری» مخاطبان آثار هنری دیگر نه امری بعید، بلکه اصلی اساسی قلمداد شد. هر اثر هنری که تماشاگر مستقیما بتواند در آن مشارکت و برهم کنش داشته باشد، هنر تعاملی محسوب می شود. چه با استفاده از تکنولوژی اجرا شود و چه بدون آن. در فرآیند تعاملی شدن، انتخاب رسانه، تعامل و مشارکت مخاطبین در خلق اثر، باعث تبدیل اثر به متن هنری و همین طور کمرنگ شدن هنرمند به عنوان مولف می شود. در این پژوهش بنیادین که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است، به سبک شناسی یکی از انواع هنر تعاملی که نوعی هنر محیطی است و در کشورهای مختلف جهان اجرا شده، پرداخته شده و سعی شده است عناصر شاخص سبکی این نوع جدید هنری مورد بررسی قرار گیرند. بدین منظور این نمونه در ترازهای مختلفی مانند کلامی، نحوی، متنی، بافتی، روایی و گونه شناختی مورد بررسی قرار گرفته و شاخص های سبک شناسانه آن ارائه خواهند شد.