بررسی رابطه سبک مدیریت استراتژیک بر عملکرد مالی (مطالعه موردی: مدیران و معاونان بانک های صادرات و قوامین)

امروزه اکثر سازمان ها سعی دارند تا با استفاده از برنامه ریزی استراتژیک و تدوین راهبردهای مناسب دور نمایی از آینده را ترسیم کنند و در راستای یک مزیت های رقابتی و حفظ و توسعه آن ها گرایش سازمان باید به سمت سازمان استراتژیک باشد؛ چرا که سرعت تحولات آنقدر زیاد است که با برنامه ریزی عملیاتی و کوتاه مدت نمی توان به تغییرات پاسخ مناسب داد و منابع انسانی ماهر و خودکفا، بعنوان مهم ترین عامل پویایی اجتماعی، شناخته شده است. رابطه متقابل یا تعامل، سازمان ها را قادر می سازد که مدیران و کارکنان خود را تقویت (تغذیه فکری) نمایند، زیرا آن ها در تعیین هدف های سازمانی سهیم می شوند، به آن ها تفویض اختیارداده می شود تا خدمات بهتری را ارائه نمایند و به نقشی که در امور ایفا می نمایند ارج نهند. در مجموع باید گفت در کلیه سازمان ها بخصوص سازمان های بزرگ، برای رسیدن به بهبود عملکرد مالی سازمان بخشی مهمی از آن در گرو بهبود عملکرد فردی کارکنان آن سازمان است تحقیق حاضر به بررسی رابطه سبک مدیریت استراتژیک و عملکرد مالی (مطالعه موردی: مدیران و معاونان بانک های صادرات و قوامین) استان فارس در سال 1396 پرداخته است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. افراد نمونه به تعداد 132 نفر از کارشناسان و مدیران مدیران و معاونان بانک های صادرات و قوامین استان فارس با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های سبک مدیریت استراتژیک و عملکرد مالی بود. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون اسپیرمن در مقایسه مؤلفه های برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد کارکنان مقدار sig بدست آمده برابر با 0.022 می باشد که از مقدار 0.05 کمتر بوده بنابراین فرض 0h رد می شود و بین برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد مالی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد.