بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر شکل گیری چابکی سازمانی در ادارات آموزش و پرورش مناطق استان کهگیلویه و بویر احمد

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر شکل گیری چابکی سازمانی در ادارات آموزش و پرورش مناطق استان کهگیلویه و بویر احمد بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات آموزش و پرورش مناطق استان کهیگلویه و بویر احمد (جمعاً به تعداد 220 نفر) در سال تحصیلی 96-1395 بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، به تعداد 140 نفر تعیین گردید. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای متناسب با حجم بود. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه سرمایه اجتماعی میگولز، مورنو و آرتیس (2008) و چابکی سازمانی حسینی (1390)، روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط متخصصان مدیریت، تائید گردید و ضمناً پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 0.71 و 0.82 محاسبه گردید. داده هادر دو سطح توصیفی و استنباطی بررسی شدند. یافته ها نشان داد که میانگین سرمایه اجتماعی، چابکی سازمانی و مولفه های آن ها در بین کارکنان آموزش و پرورش بالاتر از متوسط بوده و بین سرمایه اجتماعی و چابکی سازمانی و مولفه های آن ها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0.05(p≤. هم چنین بر اساس رگرسیون گام به گام، هر یک از مولفه های سرمایه اجتماعی قادر به پیش بینی تغییرات مربوط به متغیر چابکی سازمانی می باشد و مدل یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد سرمایه اجتماعی با ضریب مسیر 0.76 بر چابکی سازمانی تاثیرگذار است. لذا می توان گفت که سرمایه اجتماعی در شکل گیری چابکی سازمانی نقش دارد.