مقایسه فرسودگی شغلی و رضایت شغلی پرستاران شب کار و عادی بیمارستان های بروجرد

اشتغال از جمله مسائلی است که همواره ذهن انسان ها، دولت ها و ملت ها را به خود مشغول داشته است. فرسودگی شغلی یکی از آفات سلامت سازمان و کاهش دهنده توانمندی های سرمایه انسانی و سرانجام کاهش کارایی، اثربخشی و در نتیجه بهره وری سازمان است. هدف از این تحقیق مقایسه فرسودگی شغلی و رضایت شغلی پرستاران شب کار و عادی بیمارستان های شهر بروجرد می باشد. روش مورد استفاده در این تحقیق از لحاظ روش توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه پرستاران بیمارستان های شهر بروجرد بودند. با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران تعداد 70 نفر از افراد جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری با توجه به امکان دسترسی در شرایط یکسان و مساوی به پرستاران به روش نمونه گیری تصادفی ساده بود که بر این اساس پرستاران به دو گروه شب کار و عادی تقسیم شدند. به منظور گردآوری داده های این پژوهش، از دو پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ و رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شد. جهت بررسی پایایی پرسشنامه ها آلفای کرونباخ محاسبه گردید که حاکی از پایایی مطلوب پرسشنامه ها بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و آزمون تی مستقل به نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه پرستاران شب کار و عادی از نظر فرسودگی شغلی تفاوت معنی داری وجود دارد اما از نظر رضایت شغلی بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد.