بررسی تأثیر برنامه ورزشی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان در 86-1385

مقدمه: سرعت رشد جمعیت سالمندان در کشورهای در حال توسعه بسیار زیاد است، به علاوه سطح کیفیت زندگی در سنین سالمندی به دلایل متعدد از جمله کمبود تحرک فیزیکی و فعالیت ورزشی کاهش می یابد. این مطالعه با هدف افزایش سطح کیفیت زندگی با استفاده از برنامه ورزشی مدون و گروهی و با کمک افزایش قدرت عضلانی و کارآیی فیزیکی در سالمندان انجام گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی که در مرکز سالمندان شهرستان بروجن در سال 86-1385 انجام گرفت، 50 نفر سالمند زن و مرد، دارای توانایی انجام فعالیت ورزشی و انجام کارهای معمول و روزانه بدون وابستگی به دیگران و فاقد بیماری های سیستمیک و محدود کننده، به روش در دسترس ، انتخاب و به طور تصادفی به دو گ روه آزمون و شاهد تقسیم شدند، درگروه آزمون، برنامه ورزشی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 بار اجرا گردید .سطح کیفیت زندگی هر دو گروه، قبل از مداخله و در پایان مداخله به وسیله پرسشنامه sf-36 ارزیابی گردید. از آزمون های من-ویتنی، کای دو و آزمون های آماری غیر پارامتریک جهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.

نتایج: با به کارگیری برنامه ورزشی گروهی سطح کیفیت زندگی افراد در ابعاد مختلف مانند، عملکرد فیزیکی، ایفای نقش، کاهش درد، سلامت عمومی، سرزندگی و شادابی، عملکرد اجتماعی، عملکرد عاطفی و سلامت روانی به طور معنی داری نسبت به قبل از اجرای برنامه افزاش یافت (0.01(p< و این درحالی است که در مدت زمان مشابه، در گروهی که برنامه ورزشی را تمرین نمی کردند، تغییر معنی داری در ابعاد کیفیت زندگی آنان ایجاد نشده است (0.01(p>.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های حاصل از پژوهش، می توان نتیجه گیری نمود که با به کارگیری یک برنامه ورزشی منظم، مداوم و دارای پذیرش خوب از سوی گروه سنی سالمندان، می توان سطح کیفیت زندگی را در ابعاد مختلف در این افراد افزایش داد و راه را برای سالم پیر شدن و برخوردار بودن از سلامتی در این دوره از زندگی هموار نمود.