ایمونوفنوتایپ اطفال مبتلا به لوسمی حاد لنفوبلاستیک، مراجعه کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد

مقدمه: ایمونوفنوتایپ یکی از فاکتورهای دخیل در تعیین نوع و شدت درمان، در بیماران مبتلا به لوسمی حاد لنفوبلاستیک است. هدف از این تحقیق تعیین توزیع فراوانی فنوتایپ های لوسمی حاد لنفوبلاستیک براساس فلوسیتومتری در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد بود.

روش بررسی: این تحقیق از نوع مشاهد های- توصیفی بوده و به روش گزارش موارد (case series) انجام گردید. جامعه مورد بررسی اطفال مبتلا به لوسمی حاد لنفوبلاستیک 14-0 سال مراجعه کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد بودند. نمونه مغز استخوان 56 بیمار جهت تعیین cd marker ها به مرکز فلوسیتومتری سازمان انتقال خون یزد فرستاده شد و سپس با توجه به حداکثر درصد cd marker ها، گروه وزیرگروه سلول لوسمیک مشخص گردید و رابطه بین فاکتورهای پروگنوستیک با نوع سلول لوسمیک (t-cell , b-cell) با استفاده از تست آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: براساس فلوسیتومتری 31 بیمار (59.6%) ایمونوفنوتایپ، t-cell و 21 بیمار (%40.4) ایمونوفنوتایپ b-cell داشتند. در این بررسی اگرچه فراوانی عوامل پروگنوستیک نامطلوب در گروه t-cell بیشتر از گروه b-cell بودند ولی تفاوت معنیداری به جز در مورد جنس مذکر وجود نداشت (0.02(p:

نتیجه گیری: فراوانی نسبی t-cell در جامعه مورد بررسی ما بالاتر از سایر مناطق جهان می باشد که علت این امر شاید به سبب عوامل محیطی از جمله مواد سرطان زا باشد. از طرفی تفاوت معنیداری در پیامد بیماری (عود و مرگ) بین دو گروه t-cell , b-cell وجود نداشت که علت آن می تواند انتخاب نوع شیمی درمانی براساس فاکتورهای خطر باشد.