بررسی مشخصات دموگرافیگ، علایم بالینی و آزمایشگاهی بیماران کاوازاکی در یزد

مقدمه: بیماری کاوازاکی یک سندرم واسکولیتی حاد تب دار در کودکان است که می تواند سیستم های مختلف بدن را درگیرکند .هدف از این مطالعه بررسی مشخصات دموگرافیگ، علایم بالینی و آزمایشگاهی بیماران کاوازاکی در یزد میباشد.

روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی – تحلیلی پرونده 48 بیمار که با تشخیص کاوازاکی از فروردین 1376 تا پایان اسفند 1386 در بیمارستان بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفت و مشخصات دموگرافیک، علایم کلینیکی، پاراکلینیکی، عوارض و درمان بیماران در پرسشنامه از قبل آماده شده ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss ver13 و آزمون های آماری کای اسکوار t test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: از بیماران مورد بررسی، 60.4% مذکر و نسبت جنسی 1.52 بود و 70% کمتر از 5 سال بودند. مدت تب، قبل از درمان در محدوده 20-1 روز با میانگین 5.07±9.1 روز بود. تب 5 روز و کمتر، در 45.8%، 6تا 10 روز در 25% و 11 تا 15 روز در 22.9% و بیشتر از 15 روز در 6.2% دیده شد. علایم شایع شامل: کونژونکتیویت غیر چرکی (83.3%)، زبان توت فرنگی (79%) و لب های خشک و ترک خورده (77%)، بثورات جلدی (66.6%) و لنفادنوپاتی گردنی (47.9%) بود. 39.5% بیماران گرفتاری قلبی داشتند. لکوسیتوز در 64% آنمی در 80% و ترومبوسیتوز در 45%، وجود داشت.

نتیجه گیری: بیماری کاوازاکی غالباً در کودکان کمتر از 5 سال دیده می شود. شایع ترین علایم بالینی کونژونکتیویت غیر چرکی، زبان توت فرنگی و لب های خشک و ترک خورده، بثورات جلدی و لنفادنوپاتی گردنی می باشد.