مقایسه آهنگ پرتوزایی گامای محیطی در فضای باز در استان کرمان و آهنگ دز در فضای بسته در شهر کرمان با استفاده از دزیمتری ترمولومینسانس و سرویمتر مدل rds-110

مقدمه: اندازه گیری تابش زمینه، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا بشر همواره تحت تابش پرتوهای یونیزان محیطی قرار دارد. این تابش های یونیزان در برخورد با بدن انسان انرژی به جا میگذارند که این انرژی برای بافت های بدن مضر است. در این مطالعه تابش گامای محیطی در فضای خارجی شهرهای استان کرمان و آهنگ دوز تابشی از اشعه گاما در فضای داخل ساختمان ها در شهر کرمان با استفاده از دو روش دزیمتری ترمولومینسانس (tld) و استفاده از سرویمتر 110-rds اندازه گیری شده است.

روش کار: تجهیزات مورد استفاده در این مطالعه تجربی عبارتند از سرویمتر مدل 110- rdsدزیمتر ترمولومینسانس (tld – 100 h) lif:mg,cu,p، دستگاه tld – reader مدل 3500 ساخت کمپانی هارشا و آمریکا. به منظور تعیین آهنگ دز در فضای خارج چهار ایستگاه در امتداد چهار جهت اصلی جغرافیایی و یک ایستگاه در مرکز هر شهر انتخاب گردید. اندازه گیری های فضای داخل ساختمان ها در شهر کرمان در بیست منزل مسکونی با استفاده از روش tld و استفاده از سرویمتر 110- rds  انجام شد.

نتایج: نتایج نشان داد که میانگین آهنگ تابش زمینه در شهر بردسیر بیش از دیگر شهرها و برابر msv/y 0.32 ± 1.03 در فضای خارج و کهنوج دارای کم ترین مقدار msv/y 0.30±0.61 در استان کرمان هستند. هم چنین میانگین اختلاف آهنگ دوز داخل ساختمان ها در شهر کرمان با استفاده از سرویمتر 110- rds و tld در شهر کرمان 12 درصد برآورد گردید.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج بالا، آهنگ دوز سالانه در شهرهای کرمان، زرند، بافت، شهر بابک، سیرجان، بردسیر، رفسنجان، بم و جیرفت بالاتر از مقدار نظیر در مناطق نرمال است.