ارزیابی روش سیتولوژی تماسی در تشخیص هلیکوباکترپیلوری: مقایسه چهار روش

مقدمه: هلیکوباکترپیلوری یک باکتری گرم منفی است که با محیط اکولوژیک موکوس معده سازگار یافته است. این باسیل گرم منفی به خاطر صفات خاص خود قادر به شروع و تداوم یک وضعیت مزمن آسیب به مخاط معده می باشد.

روش کار: به منظور تعیین ارزش سیتولوژی تماسی ( تماسی) در تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری مخاط معده، از دو نمونه بیوپسی آنترال بدست آمده از طریق اندوسکوپی هر یک از 100 بیماری که به دلیل شکایات مختلف گوارشی در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس تحت اندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی قرار گرفته بودند، چهار اسمیر تماسی تهیه شده و با چهار روش مختلف رایت، گیمسا، پاپانیکلائووگرم رنگ آمیزی شدند. نتایج از لحاظ وجود یا عدم وجود هلیکوباکترپیلوری با نتایج حاصله از دو روش استاندارد طلائی هیستوپاتولوژی و اوره آز سریع به طور جداگانه مقایسه شد.

نتایج: در مقایسه با هیستوپاتولوژی، از چهار نوع روش مختلف رنگ آمیزی، روش رایت از بیش ترین میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و کارایی برخوردار بود. میزان کارایی این چهار روش از 72% تا 80% متغیر بود در حالیکه در مقایسه با استاندارد طلایی (تست اوره آز سریع)، روش رایت از بیش ترین حساسیت، ارزش اخباری منفی و کارایی و روش گرم از بیش ترین ویژگی و ارزش اخباری مثبت برخوردار بودند. در همین رابطه کارایی سه روش رایت، گیمسا و گرم در مقایسه با استاندارد طلایی 83% و کارایی روش پاپانیکلائو 79% بدست آمد.

بحث: با توجه به نتایج فوق، تهیه اسمیرهای تماسی و رنگ آمیزی آن ها با هر یک از چهار روش فوق به عنوان روشی حساس، ساده، سریع و مقرون به صرفه توصیه می شود.