بررسی تاثیر تزریق داخل وریدی فنتانیل بر تغییرات تعداد و ریتم ضربان قلب ناشی از لوله گذاری تراشه در بیماران تحت جراحی های الکتیو شکمی

واکنش های قلبی عروقی ناشی از لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه در افراد سالم گذرا و بی خطراست ولی در بیماران با سابقه بیماری های قلبی عروقی می تواند باعث ایجاد خطرات با اهمیتی گردد. به منظور شناخت تغییرات ایجاد شده در این مورد و نیز تاثیر تزریق داخل وریدی فنتانیل در کاهش این تغییرات پژوهش حاضر بر روی بیماران تحت جراحی های الکتیوشکمی مراجعه کننده به اتاق عمل بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی شش ماهه دوم سال 75 انجام گرفت. پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی بر روی 100 بیمار با وضعیت فیزیکی asa (ii,i) که برای جراحی های الکتیو شکمی کاندید شده بودند انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه a (بدون دریافت فنتانیل) و گروه b (دریافت کننده فنتانیل) تقسیم شدند و معیارهای تعداد و ریتم ضربان قلب در هر دو گروه قبل از اینداکشن بیهوشی، قبل از لول هگذاری تراشه و دقایق 1 و 2 و 3 پس از لوله گذاری تراشه مانیتورینگ و ثبت شد. جهت تعیین اختلاف بین ناهنجاری های اندوکرین و اختلالات عملکرد غدد درو نریز در مبتلایان به تالاسمی به علت تجمع آهن متعاقب ترانسقیوژن به کرات گزارش گردیده است. جهت تعیین اختلاف بین دو گروه آزمون آماری x² به کار گرفته شد. میانگین تعداد ضربان قلب در دقایق اول، دوم و سوم پس از لوله گذاری تراشه در گروه بدون فنتانیل و دریاف تکننده فنتانیل و دریافت کننده فنتانیل به ترتیب 5.58±9.2 و 6.92±2.4 بود (0.05p<). بین دو گروه از نظر سن و جنس اختلاف معنی داری در تغییرا ت تعداد ضربان قلب وجود نداشت ولی تغییرات ایجاد شده در تعداد و ریتم ضربان قلب در هر سه دقیقه پس از لوله گذاری بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان داد. این پژوهش نشان داد که تزریق داخل وریدی فنتانیل دو دقیقه قبل از اینداکشن بیهوشی می تواند در جلوگیری از افزایش ضربان قلب و تغییر ریتم طبیعی تاثیر داشته باشد. تحقیقات وسیع تر جهت تعیین تاثیر تزریق وریدی فنتانیل در کاستن از واکنش های قلبی عروقی ناشی از لوله گذاری در بیماران ایسکمیک قلبی و هیپرتانسیو و نیز مقایسه فنتانیل با سایر داروهای اوپوئید پیشنهاد می گردد.