رابطه بین فشارخون و شاخص های تن سنجی در بزرگسالان شهر بندرعباس

مقدمه: چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل خطرزای ایجاد بسیاری از بیماری ها از جمله پرفشاری خون است. از طرفی شاخص های معرف نوع چاقی مثل ارتفاع شکم، دور کمر و دور لگن نیز به طور مستقل و گاهاً قوی تر از عامل وزن موجب تغییرات فشار خون می شوند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین تغییرات فشارخون با کلیه شاخص های تن سنجی افراد بالای 18 سال ساکن شهر بندرعباس است.

روش کار: در مطالعه حاضر که یک مطالعه مقطعی مبتنی بر جمعیت است، 1 درصد از جمعیت بالای 18 سال ساکن بندرعباس ( 2087 نفر) به کمک روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای جهت شرکت در مطالعه در نظر گرفته شدند. پرسشگران اطلاعات جمعیت شناختی، تن سنجی و فشارخون را از طریق مراجعه خانه به خانه در دو شیفت صبح و بعدازظهر و مصاحبه و اندازه گیری جمع آوری کردند. داده ها توسط نرم افزار s-plusو spss و روش های توصیفی آماری، آزمون t، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند.

نتایج: 67.3 درصد از کل حجم نمونه زن و 32.7 درصد مرد بودند. فراوانی جمعیت زنان و مردانی که bmi طبیعی داشتند، به ترتیب 599 (42.8%) و 358 (52.5%) نفر بود. شروع تغییرات افزایشی و معنی دار فشارخون در زنان از سطوح بالاتر اضافه وزن بود (<bmi 34.9-30) اما در مردان نقطه شروع تغییرات فشارخون از سطوح پایی نتر اضافه وزن مشاهده گردید (<bmi 29.9-25).

نتیجه گیری: شاخص های تن سنجی که علیرغم کنترل سن با تغییرات فشار خون هر دو جنس همبستگی مثبت و معنی دار داشتند. مردان از نظر تغییرات bmi و ارتباط آن با فشارخون حساس تر از زنان بودند. بطور کلی تأکید بر کنترل وزن و حفظ تناسب اندام در پیشگیری از ابتلا به بیماری پرفشاری خون در هر دو جنس مفید خواهد بود.