تأثیر آموزش مراقبت از خود در بکارگیری روش های مقابله نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مرکز تالاسمی بیمارستان کودکان امیرکلاء

مقدمه: تالاسمی همانند بسیاری از بیماری های مزمن، نوجوانان را بطرف مشکلات روانی اجتماعی سوق می دهد. جهت مقابله با بیماری ها شرکت بیمار در امر مراقبت از خود و آموزش مهارت های مقابل های بسیار مفید می باشد. هدف از این مطالعه تأثیر آموزش در بکارگیری روش های مقابله در نوجوانان مبتلا به تالاسمی است.

روش کار: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و فرم استاندارد سنجش روش های مقابله ای جالویس با نمونه گیری تصادفی 80 نفر از نوجوانان مبتلا به تالاسمی بر اساس معیارهای پژوهش از مرکز تالاسمی بیمارستان امیرکلاء انتخاب گردیده و به دو گروه شاهد و آزمون (هر گروه 40 نفر) تقسیم شدند. مداخله در این پژوهش آموزش مراقبت از خود بوده که جلساتی از آموزش عملی و نظری به مدت 45 دقیقه در 5 جلسه در طی سه هفته که قسمتی از محتوای آموزشی بصورت تک نفره (تزریق دسفرال) و بقیه محتوای آموزشی بصورت گروه های 5 نفره برای گروه آزمون برگزار گردید و اطلاعات در مورد بکارگیری روش های مقابله ای مشکل مدار و هیجان مدار از هر دو گروه شاهد و آزمون قبل و بعد از مداخله جمع آوری گردید.

نتایج: بین میانگین های نمرات روش های مقابل های مشکل مدار و هیجان مدار دو گروه قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی دار وجود نداشت ولی در گروه آزمون از روش های مقابله مشکل مدار به میزان بیشتر استفاده شد. هم چنین روش های مقابله مشکل مدار با تزریق منظم دسفرال ارتباط معنی دار داشت (0.001(p<.

نتیجه گیری: این بررسی نشان می دهد که تغییر روش های مقابله ای بعد از آموزش نیاز به زمان دارد تا رفتار خاص در فرد بصورت عادت در آید. لذا توصیه می شود جهت ارزیابی اثر آموزش بر روش های مقابله ای بیش از سه ماه فاصله زمانی داشته باشد.