سکته مغزی خاموش در بیماران مبتلا به سکته مغزی ترومبوتیک حاد

مقدمه: سکته مغزی شایعترین بیماری اعصاب محسوب می گردد و در عین حال شایع ترین علت مرگ و میر و عوارض در بین بیماران مغز و اعصاب را نیز شامل می گردد. با به وجود آمدن روش های نوین عکس برداری از جمله mri، ضایعات عروقی مغزی با دقت بیشتری مشخص می گردد که از این جمله می توان به سکته مغزی خاموش اشاره کرد. در مطالعه حاضر، فراوانی سکته مغزی خاموش در بیماران مبتلا به سکته مغزی حاد ترومبوتیک در شهر رفسنجان با استفاده از mri بررسی می شود.

روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی با روش نمونه گیری غیراحتمالی آسان بر روی 106 بیمار مبتلا به سکته مغزی ترومبوتیک حاد انجام گرفت. برای کلیه بیماران (بدون سابقه قبلی سکته مغزی) با تشخیص بالینی سکته مغزی mri، انجام و موارد مشکوک با خونریزی حذف شدند. برای بقیه بیماران ekg اکوکاردیوگرافی، ekg-monitoring و مشاوره قلب و عروق از جهت احتمال آمبولی انجام و موارد سکته مغزی آمبولیک حذف شد و بیماران با سابقه قبلی سکته مغزی نیز از مطالعه حذف شدند. سپس برای بیماران پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک از عوامل خطرساز تکمیل و داده ها توسط برنامه نرم افزاری spss 11.5 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

نتایج: 65.1% بیماران با سکته مغزی ترومبوتیک حاد زن و 34.9% مرد بودند. از افراد مورد مطالعه، 31 نفر (29.2%) دارای سکته مغزی خاموش بودند، 55.7% افراد دارای سابقه  پرفشاری خون، 35.8% بیماران دارای دیابت، 17% بیماران دارای سابقه هایپرلیپیدمی، 12.3% دارای سابقه مصرف سیگار،  4.7%  دارای سابقه مصرف ocp، 19.8% دارای سابقه مصرف مواد مخدر و 31.1%  دارای سابقه بیماری قلبی بودند. شایع ترین محل سکته مغزی حاد ترومبوتیک در لوب پاریتال (27.4%) بود. شایع ترین محل سکته مغزی خاموش در ناحیه پاریتال و مخچه هر کدام با فراوانی 22.6% بود.

نتیجه گیری: وفور زیاد سکته مغزی حاد ترومبوتیک با سکته مغزی خاموش بیانگر این مطالعه است که سکته مغزی خاموش می تواند از عوامل خطرساز سکته مغزی نوع ترومبوتیک باشد.