تأثیر افزایش حجم مایعات وریدی بر سیر و سرانجام زایمان زنان نخست زا در بیمارستان دکتر شریعتی بندرعباس – 1382

مقدمه: عوامل متعددی سیر زایمان را تحت تأثیر قرار می دهند که در مورد اثر آن ها بر روی روند زایمان، مطالعات متعددی به منظور بهبود روند زایمان صورت گرفته است. یکی از عواملی که در مورد آن مطالعات کمی صورت گرفته است، تأثیر مایعات کافی بر روند زایمان می باشد لذا این پژوهش با هدف تعیین تأثیر افزایش حجم مایعات وریدی بر سیر و سرانجام زایمان در خانم های نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شریعتی بندرعباس در سال 1382 انجام گرفت.

روش کار: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد که بر روی 105 زائو که شرایط ورود به مطالعه را داشتند و به طور تصادفی در سه گروه دریافت کننده مایعات وریدی در طی لیبر و زایمان با سه سرعت متفاوت تزریق مایع وریدی (60، 120 و 240 سی سی در ساعت) جای گرفتند، انجام شد. اطلاعات از روش مشاهده و تکمیل چک لیست جمع آوری شد سپس اطلاعات از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین طول مدت مرحله اول زایمان در گروه دریافت کننده مایع با سرعت 240 س یسی در ساعت 78 دقیقه کوتاهتر از گروه 60 س یسی در ساعت بود و طول مدت مرحله اول زایمان در گروه دریافت کننده 240 س یسی در ساعت 53 دقیقه کوتاهتر از گروه 120 سی سی در ساعت بود که این اختلافات از نظر آماری معنی دار نبود. طول مدت مرحله دوم و سوم زایمان و هم چنین نمرات آپگار و نوع زایمان در بین سه گروه تفاوت معنی دار نداشت.

نتیجه گیری: به نظر می رسد که دوز 240 سی سی در ساعت نسبت به دو دوز متداول دیگر در طی لیبر و زایمان، مطلوب تر بوده و می توان آن را با اطمینان از بی خطر بودن آن جهت مادر و جنین او در طی زایمان استفاده نمود.