اثر گشادکنندگی بخش هوایی فراسیون سفید در آئورت سینه ای موش صحرایی دیابتی نر

مقدمه: با توجه به افزایش روزافزون بروز آترواسکلروز و بیماری های قلبی – عروقی در دیابت قندی و نقش اختلال در پاسخ گشادشدگی عروقی در بروز این مشکلات، در این بررسی اثر مصرف خوراکی بخش هوایی فراسیون سفید (marrubium vulgare) به مدت دو ماه بر پاسخگویی گشادشدگی آئورت ایزوله در مدل تجربی دیابت قندی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی نر از نژاد ویستار به تعداد 32 بطور کاملاً تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با فراسیون دیابتی و دیابتی تحت درمان با فراسیون تقسی مبندی شدند. برای دیابتی شدن موش ها از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم بطور داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با فراسیون نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک نسبت وزنی 1.5 دریافت نمودند. پس از گذشت دو ماه پاسخ گشادشدگی به استیل کولین در حلقه های آئورت سینه ای پیش منقبض شده با کلروز پتاسیم و نور آدرنالین با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج: میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معنی داری را در هفته های چهارم و هشتم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش داشت (0.001(p<. در حالی که میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی با فراسیون کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه دیابتی نشان نداد. بعلاوه پاسخ رفع انقباضی در گروه دیابتی تحت درمان با فراسیون به استیل کولین در مورد حلقه های پیش منقبض شده با کلرور پتاسیم (0.05(p< و نورآدرنالین (0.05(p< بطور معنی دار بیشتر از گروه دیابتی درمان نشده بود. هیچ گونه تغییر معنی دار در پاسخ رفع انقباضی در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نگردید.

نتیجه گیری: بطور خلاصه می توان گفت که مصرف خوراکی فراسیون به مدت 2 ماه در بهبود پاسخ گشادشدگی سیستم عروقی و احتمالا در جلوگیری از بروز هیپرتانسیون در موش های صحرایی دیابتی مؤثر می باشد.