علل نارسائی فیستول شریانی، وریدی در بیماران همودیالیزی

مقدمه: عوامل مختلفی باعث نارسائی اولیه و یا ثانویه فیستول های شریانی- وریدی در بیماران مبتلا به نارسائی مزمن کلیوی  crfمی شود. گذشته از عیوب تکنیکی، افت فشار خون، محل کارگذاری و ظرافت عروق مربوطه، اتروسکلروز عروقی و دیابت از علل عمده از کار افتادن فیستول های شریانی - وریدی هستند. هدف این مطالعه بررسی کارآمدی فیستول های شریانی – وریدی در بیماران همودیالیز می باشد.

روش کار: در این مطالعه توصیفی، عملکرد 100 فیستول گذاشته شده در 70 بیمار در طول چهارسال بررسی شده است. همه بیماران توسط یک جراح به روش یکسان  end- to- sideعمل شده و بطور متوسط 2 سال پیگیری شدند. درصورت از کار افتادن فیستول بطور اولیه یا ثانویه علل احتمالی مثل افت فشارخون، اتروسکلروز و دیابت ثبت و با محل های کارگذاری شده فیستول با یکدیگر مقایسه شدند و نتایج بصورت توصیفی ارائه شدند.

نتایج: در 70 بیمار مورد مطالعه، تعداد 100 فیستول a.v کارگذاری شد که 53 مورد در پشت دست چپ، 26 مورد دیستال ساعد چپ، 17 مورد در بازوی چپ و 4 مورد دیگر در مچ دست راست بوده است. از این میان 30%دچار نارسایی اولیه (قبل از استفاده جهت دیالیز) شدند که علت عمده 73% از آن ها افت فشار خون بود و/ از 70% باقیمانده 47 نفر تا حداقل 20 ماه هم چنان فیستول فعال بوده و 23 مورد دیگر بطور متوسط 7.5 ماه دارای عملکرد مناسب بوده و سپس به علل گوناگونی که باز عمده آن ها افت فشارخون (70%) حین دیالیزبوده است، از کار افتاده اند.

نتیجه گیری: براساس این مطالعه افت فشار خون علت عمده از کار افتادن فیستول های شریانی - وریدی در بیماران crfبطور اولیه و ثانویه است. لذا با کنترل و تعدیل فشارخون بخصوص در حین دیالیز و جلوگیری از افت فشارخون با استفاده ازرژیم خشکبار نمکی در بیماران می توان از نارسایی فیستول های شریانی –وریدی که وسیله ای حیاتی جهت دیالیز متناوب و منظم این بیماران است، جلوگیری کرد.