بررسی نظرات دستیاران گروه های مختلف آموزشی بالینی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در رابطه با کیفیت تدریس

مقدمه: به منظور ارتقای کیفیت آموزش و برای نیل به آموزش بالینی کارآمد بررسی وضع موجود آموزش به روش ارزشیابی ضرورت دارد، تا با مشخص شدن نقاط قوت و ضعف تصمیم های لازم برای رفع نواقص اتخاذ گردد. از آنجا که یکی از راه های مهم، شناسایی کیفیت آموزش بررسی نظرات آموزش گیرندگان می باشد لذا به بررسی نظرات دستیاران پرداختیم.

روش کار: این مطالعه به روش توصیفی است و ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه خود ایفا مشتمل بر پانزده سؤال در زمینه های مختلف آموزشی بود که روایی و پایایی آن با استفاده از روش های معمول تعیین گردید و در اختیار کلیه دستیاران یازده گروه آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان قرار گرفت و پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از روش های توصیفی ارائه شدند.

نتایج: نتایج این بررسی حاکی از آن است که از نظر دستیاران، اساتید بالینی این دانشگاه از مهارت عملی مطلوبی برخوردار می باشد ولی روش تدریس آنان نسبت به سایر موارد مورد بررسی در حد متوسط بوده و همبستگی معنی داری بین حیطه های مورد بررسی نشان داده شد (0.05(p<.

بحث: از نظر اکثریت دستیاران پزشکی این دانشگاه، مهم ترین مشکل تدریس بالینی مناسب نبودن روش تدریس می باشد. اعضای هیئت علمی گروه های مختلف پزشکی با اخذ تخصص به تدریس مشغول می شوند. در حالی که بسیاری از آنان با روش های تدریس، برنامه ریزی و ارزیابی آموزشی آشنایی کافی ندارند. برگزاری کارگاه های روش های آموزش پزشکی می تواند در رفع این نقیصه مؤثر باشد.