بررسی بالینی و رادیوگرافیک تراز پاپیلا مجاور ایمپلنت های دندانی جایگزین تک دندانی قدامی

مقدمه: با وجود پیشرفت هایی که در طراحی تکنیک های جراحی انجام گرفته، هنوز هم احیاء پاپیلای مجاور ایمپلنت موضوعی است قابل بحث. این مطالعه جهت مشخص نمودن تأثیر فاصله نقطه تماس تا کرست استخوان بر حضور تا فقدان پاپیلای اینترپرگزیمال مجاور ایمپلنت های جایگزین شده تک دندان های قدامی، طراحی شده است.

روش کار: در این کارآزمایی بالینی، 10 بیمار شامل 6 زن و 4 مرد که در ناحیه قدام فک بالا ایمپلنت دریافت کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند و 10 ایمپلنت جدید توسط متخصص پریودونتولوژی و تحت بی حسی کامل جایگزین گشت. ارزیابی پاپیلا از طریق معاینه بالینی و فتوگرافیک و با استفاده از شاخص  jemetانجام گردید.

نتایج: بر اساس نتایج حاصله برای تشکیل پاپیلا در اکثر موارد نیاز به فاصله نقطه تماس تا استخوان کمتر از 5.89 میلیمتر و فاصله(fixture abutment junction) faj تا نقطه تماس کمتر از 6.47 میلیمتر می باشد.

بحث: نتایج به دست آمده به وضوع تأثیر فاصله نقطه تماس تا رأس کرست استخوان را بر حضور یا فقدان پاپیلای بین ایمپلنت و دندان مجاور نشان می دهد.