• اثر انرژی رادیوفرکوئنسی در درمان سندرم ولف پارکینسون وایت

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1385/06/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1385/06/01
    • تعداد بازدید: 459
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    مقدمه: ایجاد تاکی آریتمی در زمینه سندرم ولف پارکینسون وایت، می تواند حیات افراد به ظاهر سالم جامعه را به مخاطره افکند. درمانهای دارویی آنتی آریتمیک، چندان قابل قبول نمی باشند و اثر بخشی، بی خطری و به صرفه بودن  radiofrequency catheter ablation (rfca)آن را به درمان انتخابی تبدیل کرده است. هدف این مطالعه بررسی اثر rfcaدر حذف مسیر یا مسیرهای فرعی، عوارض ناشی از آن و میزان عود، در بیمارستان شهید مدرس تهران بود.

    روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی است و در فاصله زمانی مهرماه 1381 تا فروردین ماه سال 1382 انجام شد. 63 بیمار مبتلا به سندرم ولف پارکینسون وایت با سن بالاتر از 16 سال انتخاب شدند. وجود مسیر یا مسیرهای فرعی در آزمایشگاه تأیید گردید و سپس ablation با استفاده از انرژی رادیوفرکوئنسی صورت گرفت. در صورت موفقیت آمیز بودن rfca بیماران به مدت یک سال تحت پیگیری و مطالعه بودند. نتایج با آزمون mc nemar مورد تحلیل آماری قرار گرفتند و 0.05p< معنی دار تلقی شد.

    نتایج: از 63 بیمار مورد بررسی 36 نفر مرد و 27 نفر زن و در سنین 14.9± 38.4 سال بودند. بیشترین فراوانی مربوط به مسیرهای فرعی دیواره آزاد سمت چپ (52.4%) و بعد از آن به ترتیب، مسیرهای فرعی سپتال (31.7%)، دیواره آزاد سمت راست (9.5%) و مسیرهای فرعی متعدد (36%) بود. موفقیت در حذف راههای فرعی، در کل 90.5% بود که بیشترین میزان مربوط به مسیرهای فرعی سپتال بود. انجام rfca با ایجاد عارضه ای برای بیماران همراه نبود و میزان عود در پیگیری یکساله 4.8% بود.

    نتیجه گیری: نتایج rfca در حذف مسیرهای فرعی و درمان آریتمی ها با مطالعات خارجی قابل مقایسه و مطلوب بود. بنابراین در ایران بکارگیری rfca به عنوان اولین انتخاب درمانی در سندرم wpw توصیه می شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم