کیفیت میکروبی آب در آبخوری اتوبوس های بین شهری بندرعباس

مقدمه: کشورهای توسعه یافته با شناخت اهمیت آب آشامیدنی سالم در سلامت و بهداشت جامعه، درصد زیادی از مشکلات بهداشتی خود را حل نمود هاند. در ایران به دلیل فقدان سیستم حمل و نقل هوایی و ریلی منظم و در دسترس، بیشتر مسافرت ها با استفاده از اتوبوس صورت می گیرد. آلودگی آب شرب موجود در این اتوبوس ها خطر جدی جهت اشاعه بیماری های ناشی از خوردن آب آلوده محسوب می گردد. مطالعه اخیر به منظور بررسی وضعیت سلامت آب در اتوبوس های بین شهری به بندرعباس صورت گرفته است.

روش کار: در این مطالعه توصیفی تعداد نمونه ها 38 نمونه بود. آزمایش  most probable number (mpn) به روش تخمیر سه لول های انجام گرفت. کلر باقیمانده با استفاده از کیت (dpd)، کدورت به وسیله توربیدیمتر و ph با استفاد از کیت  phمتر پرتابل سنجش شد. اطلاعات به دست آمده بصورت توصیفی ارائه گردید.

نتایج: در همه موارد کلر باقیمانده صفر و ph در همه موارد در گستره 7 تا 7.5 بود. 6 مورد آلودگی میکروبی شامل دو مورد اتوبوس های ولوو، دو مورد اتوبوس های معمولی و دو مورد منبع تغذیه آب ترمینال بود. در 24 مورد کدورت بالاتر از حد مطلوب بود.

نتیجه گیری: آلودگی آب اتوبوس ها به مقصد و نوع اتوبوس ارتباطی ندارد و آلودگی ها احتمالاً مربوط به عوامل ثانویه مثل یخ، آلودگی محفظه آب سردکن و عواملی از این قبیل می باشند. کدورت بالاتر از حد مطلوب می تواند ناشی از یخ های مورد استفاده در آب سردکن اتوبوس ها باشد.