مقایسه اثر conditioning اتیلن دی آمین تترااستیک اسید (edta) و اسید سیتریک در ایجاد پوشش سطح ریشه با روش پیوند آزاد لثه

مقدمه: درمان تحلیل های لثه ای و پوشش سطوح عریان ریشه یکی از اهداف درمان های پریودنتالی بوده و بخش مهمی از این درمان ها را تشکیل می دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی کلینیکی تأثیر ژل اتیلن دی آمین تترااستیک اسید (24%، 7=ph) برای conditioning سطح ریشه به همراه تکنیک پیوند آزاد لثه در درمان تحلیل های لثه ای و مقایسه آن با پیوند آزاد لثه همراه با  conditioning سطح ریشه با اسید سیتریک می باشد.

روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 16 بیمار با 24 ناحیه تحلیل (کلاس ii, i میلر) در سمت باکال، بر اساس معیارهای خاصی در این مطالعه شرکت داده شدند. بعد از درمان فاز یک، نواحی تحلیل توسط تکنیک پیوند آزاد لثه و کاربرد ژل edta در سطح ریشه (12 دندان به عنوان گروه مورد) و یا پیوند آزاد لثه و کاربرد اسید سیتریک (12 دندان به عنوان گروه شاهد) پوشیده شدند. معاینات کلینیکی شامل ارزیابی بهداشت دهان، عمق تحلیل، پهنای تحلیل، پهنای بافت کراتینیزه، عمق پاکت و حد چسبندگی قبل از عمل، 6 هفته بعد از عمل و 3 ماه بعد از عمل جراحی انجام پذیرفت.

نتایج: نتایج با استفاده از آزمون mann whitney و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده گروه مورد (edta) از لحاظ میزان پوشش سطح ریشه، پهنای بافت کراتنیزه، پهنای تحلیل، عمق پاکت و حد چسبندگی تفاوت معنی داری نسبت به پیش از درمان نشان می دهند. گروه کنترل (اسید سیتریک) نیز از لحاظ همگی این متغیرها تفاوت معنی داری نسبت به پیش از درمان نشان می دهند. با این حال آزمون آماری mann whitney نشان می دهد که میزان پوشش ریشه بین دو گروه مورد مطالعه، اختلاف معنی داری ندارد. هم چنین هیچ اختلاف قابل توجهی در میزان پهنای تحلیل، عمق پاکت و حد چسبندگی بین دو گروه مشاهده نمی گردد.

نتیجه گیری: با توجه به آثار مخرب ph اسیدی اسید سیتریک بر روی فلپ مخاطی و حصول نتایج مشابه در اثر کاربرد edta در زمینه پوشش ریشه کاربرد edta (با ph خنثی) از نظر سازگاری با نسوج نرم پریودنتال و توانایی etching نسوج سخت دندانی توصیه می شود.