ارتباط عفونت هلیکوباکتر پیلوری با سطح فریتین سرم و کم خونی فقر آهن بیمارستان امام رضا (ع) مشهد

مقدمه: کم خونی فقر آهن شایع ترین علت کم خونی در دنیا است؛ اما علت آن در درصد قابل توجهی از بیماران ناشناخته باقی می ماند. شواهد ارائه شده در این مقاله، ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و کم خونی فقرآهن را نشان می دهد. با توجه به شایع بودن کم خونی فقر آهن و کاهش ذخایر آهن بدن و هم چنین عفونت هلیکوباکترپیلوری در ایران این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری با کمبود ذخائر آهن و کم خونی فقر آهن انجام شده است.

روش کار: این مطال عه توصیفی در سال 1384 در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شده است. بررسی سرولوژی از نظر عفونت هلیکوباکترپیلوری و اندازه گیری سطح iga, igg اختصاصی این عفونت و همزمان شمارش کامل سلول های خونی (cbc) و اندازه گیری سطح فریتین سرم در 184 بیمار، انجام گرفت. مشخصات فردی، نتایج شمارش سلولی و سطح فرتین سرم در پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spssو آمار توصیفی و آزمون های آماری تی پردازش شد.

نتایج: در 77.8% افراد مورد بررسی، حداقل یکی از آنتی بادیهای اختصاصی igg یا iga علیه هلیکوباکترپیلوری مثبت بود. میزان وجود این عفونت با افزایش سن، به صورت معنی داری افزایش داشت؛ زنان و مردان اختلاف معنی داری از نظر ابتلاء نداشتند. سطح فریتین سرم بین افراد مبتلا به عفونت با افراد غیر مبتلا اختلاف معنی داری نداشت همچنین کم خونی فقر آهن در افراد مبتلا به این عفونت در قیاس با گروه غیر مبتلا شایعتر نبود.

نتیجه گیری: شواهد بسیاری در مورد ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و کاهش سطح فریتین سرم و کم خونی فقر آهن وجود دارد؛ اما برخی مطالعات این ارتباط را تائید ننموده اند. در مطالعه حاضر نیز این ارتباط مشهود نبود. اما با توجه به شیوع بالای کم خونی فقر آهن و عفونت هلیکوباکترپیلوری در ایران، نیاز به مطالعه ی وسیعتر احساس می شود.