پیامدهای حذف یک مرحله ای روده بزرگ از راه مقعد در بیماری هیرشپرونگ

مقدمه: بیماری هیرشپرونگ یک اختلال تکاملی سیستم عصبی روده ای است که با عدم وجود سلول های گانگلیونر در قسمت انتهایی روده بزرگ و انسداد عملی آن مشخص می گردد. هدف این مطالعه ارزیابی نتایج عمل حذف یک مرحله ای روده بزرگ از راه مقعد در درمان بیماری هیرشپرونگ است.

روش کار: این مطالعه توصیفی - مقطعی طی سال های 1383 تا 1385 در بیمارستان کودکان دکتر شیخ مشهد انجام شده است. 40 بیمار مبتلا به هیرشپرونگ (31 پسر و 9 دختر) که به روش اصلاح تک مرحله ای از راه مقعد عمل شده بودند موردمطالعه قرارگرفتند. مشخصات فردی، نتایج عمل جراحی، مدت پیگیری بیماران در پرسشنامه جمع آوری گردید و با آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی و آزمون تی پردازش شد.

نتایج: میانگین طول مدت عمل جراحی 101.60 دقیقه (دامنه 25 تا 270 دقیقه) بود. هیرشپرونگ در 55% از نوع معمول (درگیری تا حد رکتوسیگموئید)، 32.5% از نوع خیلی کوتاه و 12.5% از نوع قطعه بلند بوده و میانگین طول قطعه حذف شده از روده در مطالعه حاضر 17.31 سانتیمتر بوده است. دو بیمار به علت گسترش طول قطعه مبتلا به بیش از کولون سیگموئید تحت لاپاراتومی قرار گرفتند. میانگین طول مدت ناشتا بودن و نیاز به لوله رکتال بعد از عمل جراحی به ترتیب 4.35 و 4.41 روز و میانگین طول مدت نیاز به کاتتر ادراری 3.30 روز بود (تنها 8 بیمار بعد از عمل جراحی نیاز به کاتتر ادراری پیدا کردند). 8 بیمار (20%) از بیماران نیاز به icu بعد از عمل داشتند و میانگین طول مدت اقامت در بیمارستان 5.76 روز بود. انتروکولیت در 2 بیمار و اتساع شکم در 1 بیمار مشاهده گردید. یک بیمار، به دلایل غیر مرتبط با عمل جراحی (به علت نارسایی قلب) فوت نمود.

نتیجه گیری: تکنیک جراحی حذف یک مرحله ای روده بزرگ از راه مقعد روشی مطمئن با عوارض پایین پس از عمل می باشد. با این تکنیک از خطر و عوارض همراه با لاپاراتومی و کلستومی در بیماران هیرشپرونگ با ابتلاء ناحیه رکتوسیگموئید اجتناب خواهد شد.