مقایسه دو روش درمانی گرافت زود هنگام با درمان رایج در بیماران دارای سوختگی کمتر از 20 درصد

مقدمه: سال هاست که درمان سوختگی، یک درمان نگهدارنده بوده است، تا سوختگی سطحی، به صورت خود بخودی در عرض 3 هفته بهبود یابد و در سوختگی با ضخامت کامل، گرافت پوستی در 3 تا 6 هفته بعد از آسیب انجام شود. هدف این مطالعه، مقایسه بین گرافت زودهنگام اسکار سوختگی با درمان های مرسوم در سوختگی های کمتر از 20 درصد بوده است.

روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1383-1385 در بخش سوختگی بیمارستان امام رضا مشهد انجام شده است. 65 بیمار زن با سوختگی کمتر از 20% کل سطح بدن مورد مطالعه قرار گرفتند. 28 بیمار تحت برداشت زود هنگام سوختگی درجه دو و سطه تا سطح فاسیا در همان هفته اول بعد از سوختگی قرار گرفتند و زخم بلافاصله با گرافت با ضخامت نازک که به صورت 2:1 مش گردیده بود، پوشانده شد. 37 بیمار تحت درمان نگهدارنده قرار گرفتند و زخم سوختگی به صورت روزانه پانسمان شد و اسکار زخم سوختگی تمام ضخامت، در عرض 2 تا 4 هفته از طریق محصولات کلاژناز باکتریال و دبریدمان های مکانیکال برداشته شد و در حدود 3 تا 4 هفته بعد از آسیب، در یک یا دو مرحله جراحی شد. مشخصات فردی، نتایج اعمال جراحی، مدت پی گیری در پرسشنامه جمع آوری و توسط آمار توصیفی پردازش گردید.

نتایج: این مطالعه بر 65 بیمار مونث با متوسط سنی 33.4 از 17 تا 70 سال صورت گرفت. کل سطح سوختگی بدن کمتر از 20% بود. طول مدت بستری در بیمارستان در گروهی که تحت حذف زخم و گرافت زود هنگام قرار گرفتند در حدود 4±10 روز بود و در گروهی که تحت درمان های مرسوم بودند 7±37 روز بود، که اختلاف با ارزشی بین دو گروه مشاهده شد. متوسط تعداد اعمال جراحی در گروه حذف زخم و گرافت زود هنگام، یک مرحله بود اما در گروه دیگر 1.24مرحله بود. میزان مرگ و میر در هر دو گروه مشابه بود.

نتیجه گیری: جراح با تجربه می تواند سوختگی با ضخامت کامل را به صورت بی خطری در مراحل اولیه حذف نموده و گرافت پوستی نماید، که منجر به کاهش مدت اقامت بیمار در بیمارستان، هزینه ها و تعداد دبریدمان های دردناک شده و هم چنین باعث کم شدن عوارض مربوط به عفونت زخم سوختگی می شود.