بهینه سازی کمی کارکنان پرستاری بخش اورژانس بیمارستان دکتر چمران تهران با استفاده از برنامه ریزی خطی

مقدمه: بیمارستان ها به عنوان بزر گترین مراکز ارائه کننده ی مراقبت های بهداشتی و درمانی به آحاد جامعه، بخش عمده ی منابع و اعتبارات تخصیص یافته به بخش بهداشت و درمان کشور را به خود اختصاص می دهد. از این رو هزینه ی نیروی انسانی هر بیمارستان بیش از 60 درصد منابع یک بیمارستان می باشد. مشکلات مربوط به تعیین تعداد کارکنان واقعی و بهینه ی مورد نیاز واحدهای پیچیده ی بیمارستان از جمله اورژانس، به علت اهمیت آن در کیفیت خدمات ارائه شده به مشتریان و هزینه ی آن برای بیمارستان، از جمله موضوعاتی است که تا کنون برای آن استاندارد مشخصی تدوین نگردیده است. این پژوهش با هدف شیفت بندی و تعیین تعداد بهینه پرستار در بخش اورژانس بیمارستان شهید دکتر چمران تهران در شیفت های مختلف با استفاده از یکی از تکنیک های شناخته شده تحقیق در عملیات یعنی «برنامه ریزی خطی» صورت گرفته است.

روش بررسی: نوع پژوهش کاربردی از دسته مطالعات توصیفی-تحلیلی است. جامعه ی مورد پژوهش، بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان و پرستاران آن بخش در سه ماهه ی آذر، دی و بهمن سال 1385 بودند. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست بوده که روایی آن توسط متخصصین مربوطه مورد تأیید قرار گرفت که پس از مشاهده، زمان سنجی و محاسبه ی متوسط ورود بیمار در طول یک روز و هم چنین زمان سرویس دهی پرستار به انواع بیماران اورژانس، با استفاده از برنامه ریزی خطی و نرم افزار win qsb (windows quantitative systems for business) تعداد پرستاران بهینه مورد نیاز در شیفت های مختلف بیمارستان مشخص گردید.

یافته ها: برابر نتایج به دست آمده بیمارستان شهید دکتر چمران تهران برای ارائه ی خدمات مطلوب به بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس حداقل به 28 پرستار نیاز دارد.

نتیجه گیری: مدل های متنوع تحقیق در عملیات هم چون مدل برنامه ریزی خطی و شبیه سازی می تواند به عنوان ابزاری مفید برای زمان بندی و تعیین تعداد بهینه ی کارکنان مورد نیاز بخش های مختلف یک بیمارستان که از اهمیت حیاتی و ویژه ای برخوردار است، مورد استفاده قرار گیرد.