بررسی bond strength پست d.t. light به کانال ریشه با کاربرد سیمان های رزینی dual-cure و self-cure متعاقب شستشو با مواد مختلف

روش بررسی: تعداد 40 عدد دندان تک کانال یک هفته در محلول تیمول 1/0% و سپس در آب مقطر نگهداری شد تاج دندان از فاصله 2 میلیمتری از cej قطع شد سپس تمام دندانها تا شماره 70 فایل شدند. شستشوی کانالها در نیمی از دندان ها به صورت تصادفی با هیپوکلریت 6/2% و در نیم دیگر با نرمال سالین انجام شد. سپس دندانها خشک و با گوتاپرکا به روش تراکم جانبی شدند. پس از تهیه فضای پست d.t. light دریک زیر گروه با سیمان و باندینگ multi link و در زیر گروه بعدی با سیمان رزینی seal bond cem ent dual ii و باندینگ seal bond ultima در کانال قرار گرفت. پس از ترمو سایکل به فاصله 1 سانتی متری cej به سمت آپکس دندان قطع و طول باقیمانده به نه قسمت مساوی تقسیم شد و هر قسمت توسط دستگاه universal testing machine در معرض نیروی shear قرار گرفت. تنش لازم برای جدا شدن پست از دیواره ریشه محاسبه شد. از آنالیز واریانس سه طرفه و تست post hoc برای بررسی نتایج استفاده شد و 05/0p< به عنوان سطح معنی داری در نظرگرفته شد. سپس مدل شکست نمونه ها توسط استریو میکروسکوپ بررسی گردید. در انتها میزان dc% سیمانها در شرایط مورد آزمایش توسط دستگاه ftir اندازه گیری شد.

نتیجه گیری: در پست d.t. light استحکام باند سیمان dual-cure از سیمان self-cure بیشتر بود و این می تواند به علت خاصیت انتقال نور از طریق پست باشد کاربرد هیپوکلریت سدیم 6/2% تاثیری در باند نداشت.