ارزیابی فلزات سنگین در خاک و برنج شهرستان اهواز و باوی

وجود فلزات سنگین در خاک امری طبیعی محسوب می شود، اما مقادیر بیشتر از حد طبیعی به دلیل جذب توسط گیاهان، ورود به زنجیره غذایی به عنوان منابع آلوده کننده محیط زیست محسوب میشوند. در این پژوهش توزیع فلزات سنگین در نمونه خاک و برنج مزارع شهرستان اهواز و باوی بررسی شده است. پس از بررسی مزارع برنج محدوده مورد مطالعه و بدست آوردن اطلاعات از سازمان جهاد کشاورزی استان خوزستان، مجموعا 14 مزرعه برنج واقع در شهرستان های اهواز و باوی انتخاب شدند. در این پژوهش توزیع فلزات سنگین در نمونه خاک و برنج شهرستان اهواز و باوی بررسی شده است. به این منظور 14 نمونه خاک کشاورزی و برنج مزارع برداشت شد. پس از آماده سازی نمونه ها در آزمایشگاه غلظت فلزات سنگین در خاک به روش icp-oes و برنج به روش icp-ms مورد سنجش قرار گرفت. هم چنین ec و phنمونه ها به روش استاندارد اندازه گیری شد. اندازه گیری پارامترهای فیزیکوشیمیایی خاک نشان داد که phخاک مزارع برنج دارای اسیدیته کمی قلیایی تا قلیایی است. میانگین شوری خاک در حد متوسط است. میانگین غلظت آرسنیک و کادمیم از استاندارد پوسته بالایی بیشتر است. براساس میانگین ضریب غنی شدگی بیشترین ضریب غنی شدگی مربوط به آرسنیک و کادمیم که بیانگر ورودی های انسانزاد به خاک کشاورزی در منطقه مورد مطالعه است. بیشترین غلظت فلزات در دانه برنج مربوط به سرب و کمترین مربوط به وانادیم است. سرب و نیکل از استاندارwho  مقادیر بیشتری را نشان می دهند و آرسنیک نیز نزدیک به مقدار استاندارد است و برای سلامت انسان دارای خطر بهداشتی و زیست محیطی می باشد. شاخص انتقال فلز از خاک به گیاه برای سرب بیشتر از یک است که بیانگر انباشتگر بودن برنج منطقه نسبت به فلز سرب است. مقدار شاخص انتقال برای مولیبدن نزدیک به یک است که گیاه بعنوان نشانگر فلز مولیبدن معرفی می شود.