پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از مدل تعاملی (منطقه ی مورد مطالعه: حوضه ی خلخال)

زمین لغزش یکی از مهم ترین مخاطرات طبیعی است که وقوع آن آسیب های جدی جانی و مالی را به دنبال دارد. یکی از ضروریت های فرآیند مقابله با زمین لغزش و آمادگی در برابر آن، تهیه نقشه ریسک زمین لغزش و شناسایی مناطق حساس لغزش زمینی است. روش های متعددی برای پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی وجود دارد. یکی از رایج ترین و موثرترین این روش ها، استفاده از مدل های تحلیل تصمیم گیری چند معیاره است. پژوهش حاضر با هدف پهنه بندی خطر زمین لغزش در یکی از زیرحوضه های خلخال در استان اردبیل صورت گرفت. برای تعیین وزن معیارها از روش تعامل بین معیارها برای پهنه بندی استفاده شد. این روش به بررسی اثرات هر یک از معیارها بر سایر معیارها میپردازد و وزن نسبی بر اساس اینکه هر معیار بر دیگر معیارها چه اندازه تاثیر میگذارد، تعیین می شود. معیارهای موثر بر زمین لغزش شامل: شیب، جهت شیب، تراکم زهکشی، زمین شناسی، فاصله تا رودخانه، فاصله تا جاده، کاربری اراضی و فاصله تا گسل بودند که وزن نسبی به ترتیب برای معیارهای مذکور 0.291، 0.125، 0.417، 0.208، 0.125، 0.417 و 0.417 بدست آمد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد احتمال زمین لغزش در حاشیه رودخانه ها و جاده ی اصلی بسیار بالاست. هم چنین زمین لغزش های پیشین همبستگی بالایی را با نقشه پهنه بندی شده دارند و روش بکار گرفته شده، روش بسیار مناسبی برای تهیه نقشه های ریسک زمین لغزش است.