بررسی تاثیر rebonding و نوع لاینر بر ریزنشت ترمیم های آمالگام کلاس پنج

روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی بر روی پره مولرهای ماگزیلاری سالم انسانی شصت حفره کلاس پنج 1 میلی متر زیر cej تراشیده شد. دندان ها به شش گروه ده تایی تقسیم گردیدند. حفرات تهیه شده در گروه های اول و دوم به ترتیب با  copalite و scotchbond multi-purpose پوشش یافتند. در گروه سوم (کنترل) هیچ گونه لاینری به کار نرفت. نمونه ها در گروه های چهار، پنج و شش به ترتیب با روش های مذکور آماده سازی شدند. همه دندان ها با امالگام اسفریکال ترمیم شدند.  سپس در گروه های 4 تا 6 مارجین ترمیم و دندان با اسید فسفریک 37% اچ شده، شستشو داده و خشک شد. رزین ادهزیو scotchbond multi-purpose بر روی لبه های دندان و آمالگام به کار رفت و پلی مریزه گردید (ریباندینگ) نمونه ها ترموسایکل، رنگ آمیزی و برش داده شدند. ریز نشت با استرئومیکروسکوپ در بزرگنمایی 40x ارزیابی گردید. داده ها با آزمون های آماری کروسکال والیس، من ویتنی و زوجی ویلکاکسون با 05/0p< به عنوان سطح معنی داری آنالیز شدند.

یافته ها: گروه های دارای ادهزیو scotchbond multi-purpose به طور معنی داری حداقل ریزنشت و گروه های بدون لاینر بیشترین ریزنشت را نشان دادند (001/0p=) تفاوت معنی داری در میانگین رتبه ای ریزنشت در لبه های مینایی و عاجی مشاهده شد (048/0p=) در گروه های رزین ریباندینگ میزان ریزنشت کمتری وجود داشت، اما تفاوت معنی دار نبود (05/0p>).

نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر سیستم ادهزیو توتال اچ تاثیر بسزایی در جلوگیری از ریزنشت لبه ای ترمیم های امالگام کلاس پنچ بخصوص در مارجین سرویکالی داشت. ریباندینگ تاثیر معنی داری بر ریزنشت ایجاد نکرد.