بررسی رابطۀ بین نارسایی هیجانی با درگیری بین شخصی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان نیشابور

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطۀ بین نارسایی هیجانی با درگیری بین شخصی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان نیشابور بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده، جامعه آماری این پژوهش کلیۀ دانش آموزان دبیرستانی دختر و پسر شهرستان نیشابور در گروه های سنی 14-19 سال می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونۀ آماری 360 نفر (180 دختر و 180 پسر( از طریق جدول مورگان انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو (ftas-20) و مقیاس درگیری بین شخصی (iip-60) استفاده گردیده است. روش جمع آوری داده ها جهت تجزیه و تحلیل داده های آماری از شاخص ها و روش های آمار توصیفی شامل: فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، و آمار استنباطی شامل: ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل، رگرسیون جهت پیش بینی متغیر ملاک مورد پژوهش استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دادکه بین دشواری در توصیف احساسات با درگیری بین شخصی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و بین دشواری در تشخیص احساسات و تفکر عینی با درگیری بین شخصی دانش آموزان رابطه ای وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد مؤلفه های نارسایی هیجانی می تواند مولفه های درگیری بین شخصی (مسؤولیت پذیری، صمیمیت، قاطعیت) را پیش بینی کند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که بین نارسایی هیجانی و درگیری بین شخصی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.