پیش بینی جهت گیری های فرزند آوری برحسب مولفه بازبینی جنسی زوجین

هدف از پژوهش حاضر بررسی پیش بینی جهت گیری های فرزند آوری بر حسب مولفه بازبینی جنسی زوجین می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش زوجین مراجعه کننده به مرکز بهداشت ساری بودند که تعداد آن ها حدود 500 نفر بود و با مراجعه به جدول کرجسی ومورگان و به روش نمونه گیری تصادفی ساده 215 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پرسشنامه های گرایش به فرزند آوری و خود پنداره جنسی چند بعدی مورد استفاده قرارگرفت. برای تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی؛ میانگین و انحراف استاندارد و برای تحلیل فرضیه پژوهش از همبستگی رگرسیون درآمار استباطی استفاده شد. یافته ها نشان دهنده آن است متغیر ملاک گرایش به فرزندآوری با متغیر پیش بین بازبینی جنسی (0.084=r) با سطح معنی داری (0.219=sig) دارای ارتباط معناداری نمی باشد (0.05(p>. بنابراین با 95 درصد اطمینان نتیجه می گیریم بین بازبینی جنسی و گرایش به فرزندآوری رابطه معناداری وجود ندارد.